پديد آورندگان :
برزوئي، مريم دانشگاه حكيم سبزواري , علوي مقدّم، مهيار دانشگاه حكيم سبزواري , رحيمي، مهدي دانشگاه حكيم سبزواري
كليدواژه :
ميني ماليسم , ارنست همينگوي , ادبيات جنگ , دفاع مقدّس , بررسي تطبيقي
چكيده فارسي :
در دوران مدرنيسم و پسامدرنيسم معاصر، ادبيات داستاني كلاسيك نمي تواند به شكل پيشين خود، بدون دگرگوني در درون‌مايه و ساختار بر جاي ماند؛ از اين رو، از اواخر دهة هفتاد قرن بيستم، داستان نويسي در غرب دچار تحوّلاتي در روش كاربرد مؤلّفه هاي داستاني و حجم داستان ها شد. انبوهي كارها، شتاب‌زدگي و تنگناي زمان، شماري از داستان‌نويسان معاصر را به سوي كمينه‌نويسي و حتي نگارش داستان‌هاي سي ثانيه‌اي ره نمود. اين گروه از نويسندگان با درك ضرورتهاي زمان از حجم داستان ها كاستند و به سوي سادگي بيان و كاربرد كمتر پيچيدگي ها و آرايه‌هاي داستاني گرايش يافتند. اين سبك داستان‌نويسي كه به دنبال ساده ترين حالت در نوشتن بود، «ميني‌ماليسم» نام گرفت. از ميان نويسندگان آمريكايي، «ارنست همينگوي» نخستين نويسنده‌اي شناخته مي شود كه با موضوع جنگ، ميني‌مال نوشته‌است. در ايران هم، چندي است نويسندگان، داستان هاي ميني‌مال با موضوع جنگ تحميلي نوشته‌اند. در اين پژوهش، ضمن بيان مؤلّفه هاي داستان‌هاي ميني‌ماليستي، به بررسي و تحليل اين مؤلّفه ها در داستان ميني‌مال برگزيدة ارنست همينگوي، «پيرمرد بر سر پل» و واكاوي تطبيقي دو نمونۀ ميني‌مال ادبيات دفاع مقدّس پرداخته شده‌است. در بررسي اين آثار به اين نتيجه مي‌‌توان دست يافت كه «پيرمرد بر سر پل» ارنست همينگوي، مدل و نمونۀ كاملي از داستان هاي ميني‌ماليستي است كه بسياري از مؤلّفه هاي آن را داراست؛ در حالي كه در ميني‌مال هاي منتخب ادبيات دفاع مقدّس، گاهي به سبب تكرار مضامين، احساسي‌بودن، شعارزدگي و در بعضي موارد ضعف ساختاري، به اصول و مؤلّفه‌هاي اساسي‌اين ژانر ادبي كمتر توجه شده‌است.
چكيده لاتين :
In Contemporary modernism and postmodernism Period, classic fiction cannot remain in its original form without altering its structure and content. Hence, since the late seventies of the twentieth century, fiction in the West has undergone changes in the narrative components and the volume of the stories. The hardships of work, the precipitation and lack of time, led contemporary writers to minimize and even write thirty-second stories. This group of writers diminished the volume of stories by understanding the necessities of time and tended to simplify the expression and use of less complexity and fictional artifacts. This style of story writing, which sought the easiest way in writing, was called "minimalism". Among American writers, Ernest Hemingway is the first writer to write a minimal on war. In Iran, too, the writers have written minimal on the subject of imposed war. In this study, while expressing components of the minimal stories, the analysis of these components in the chosen minimal by Ernest Hemingway, The Old Man on the Bridge and the Comparative Analysis of two examples of minimal on Holy Defense have been addressed. In examining these works, it can be concluded that Ernest Hemingway's The Old Man on the Bridge is a model and a perfect example of the minimal that has many of its components, while in the Holy Defense literature, due to the repetition of the themes, emotions, and slogans, and structural disadvantages, have lessened the fundamentals of this literary genre.
