عنوان مقاله :
تحليل محتواي پيامهاي توييتري و شكلگيري هوييتهاي ضدگفتماني
عنوان به زبان ديگر :
Content Analysis of Persian Language Tweets and Formation of Anti-Discourse Identities
پديد آورندگان :
نصرتي، روح الله دانشگاه تهران - گروه انسان شناسي , برومند، تهمتن دانشگاه تهران
كليدواژه :
انسان شناسي , توييتر , زبان شناسي اجتماعي , ضدگفتمان , هويت
چكيده فارسي :
اعضاي فارسيزبان آن در حال افزايش ميباشند و جوانان در حال استفادهي روزافزون از آن به عنوان بستري براي طي كردن فرآيند اجتماعي شدن و ارتباط برقرار كردن، هستند. به تازگي، تغييراتي در شيوههاي زباني اين نسل جوان به صورت لفاظيهاي ركيك جنسي مشاهده شده است. اين موضوع حتي در برخي از سپهرها و اماكن عمومي نيز به راحتي قابل مشاهده است. در پژوهش حاضر شبكهي اجتماعي توييتر و بخش مورد استفاده از آن توسط فارسي زبانان مورد پايش قرار گرفته است. هدف اين پايش حصول پاسخ براي اين پرسش است كه آيا با توجه به سابقهي ادبي محافظهكار ايران و ميراث ادبي بسيار عظيم آن، چنين تغييرات ناگهاني در ساختارهاي زبانشناختي عيني و واقعي هستند؟ آيا هيچ جنبش هوييتخواهي پشت اين تغييرات ناگهاني ميان ايرانيان و فارسيزبانان وجود دارد يا خير؟ و در صورت مثبت بودن پاسخ به سوالات قبل، ويژگيها و مشخصهي چنين پديدهاي چيست؟
براي نيل به اين هدف، رويكرد زبانشناسي اجتماعي در سايهي انسانشناسي و قومنگاري مورد استفاده قرار گرفته است تا اين رويداد مورد بررسي قرار قرار گيرد. روش كيفي «تحليل محتوا» براي تجزيه و تحليل توزيعها و فراواني و كميت اين توهينهاي جنسي در توييتر فارسي به كار گرفته شده است. توييتهاي مورد بررسي، توييتهاي فارسي زباني هستند كه توسط كاربران ايراني توييتر در اين بستر قرار گرفته اند.
محور اصلي اين پژوهش، ارائهي فرضيهاي مبني بر ظهور هويت يا هويتهاي اجتماعي جديدي در ميان ايرانيان است كه چنين «ضد-زبان» يا «ضد-گفتماتي» به عنوان نشانهي حكايتگر آن مطرح ميباشد.
چكيده لاتين :
Twitter is getting into Iranian life with an accelerating speed. Its Persian members are growing and youths are using it more and more as a platform of socialization and communication. Recently, changes in this young generation language have been addressed in the form of vulgarism and sexual words. It is easily noticeable even in public places and spheres. Twitter as a public sphere has been monitored by this research in order to see if this linguistic change is objective and real. Is there any identity movement behind this sudden change of language usage between Iranians. What properties does this change have?
In order to do so, we applied a socio-linguistic approach within an anthropological aspect to assess such an incident. With a qualitative method of content analysis, we analyzed the numerical distributions and quantity of These sexual insults in Twitter of which Persian Language users have posted.
This research orients around a possible hypothesis of the emergence of new identities among Iranians with anti-language, anti-discourse or anti-ideology as indicator signs.
عنوان نشريه :
مطالعات فرهنگي و ارتباطات