نشانه‌شناسي تصوير كودك در فيلم‌هاي انيميشن (مطالعه‌ موردي: مجموعه انيميشن ايراني «بچه‌هاي ساختمان گل‌ها»)

A Semiotic Study of Child's Image in Animation Films (Case Study: Animation TV Series - Children of Golha Residents

يكي از عواملي كه تصورات مخاطبان، به‌ويژه كودكان، را از مفهوم كودك و دوران كودكي شكل مي­دهد، تماشاي فيلم‌هاي انيميشن­ است. اين نوع فيلم، ديدگاه ­هايي را درباره­ي وضعيت جسماني، رفتاري، خانوادگي و زيستي كودكان به نمايش مي‌گذارد. جهان­بيني ­هاي كه درباره­ي كودكان در آثار انيميشن ارائه مي­ شود تصادفي نبوده و منطبق با رمزگذاري­ هاي خاصي صورت مي‌پذيرد. هدف اين پژوهش تحليل نشانه­ شناختي الگوي بازنمايي كودك در انيميشن است. بدين منظور با استفاده از روش نشانه شناسي، به بررسي انيميشن «بچه­ هاي ساختمان گل ­ها»كه در سال1395-1394توليد و در 91 قسمت ده دقيقه­ اي از شبكه­ ي پويا پخش‌شده، پرداخته‌ايم­ و كليه قسمت­ هاي اين مجموعه را براي اين منظور، مشاهده و تحليل كرده‌ايم. نتايج پژوهش نشان مي­ دهد كه: در اين مجموعه ، با نوعي بازنمايي توأم با «خوب­نمايي» از كودك و دوران كودكي مواجهيم. شخصيت كودكان مجموعه، در جايگاه طبيعي سن خود بازنمايي نمي ­شوند، بلكه بزرگ‌تر و بالغ­تر از سن زيستي ­شان نمايش دار مي‌آيند. چنين الگويي از بازنمايي ، به‌طوركلي ، در چهارچوب گفتمان «مدرن» جاي مي­ گيرد. ازاين‌رو ، مجموعه انيميشن«بچه ­هاي ساختمان گل­ها» در صدد معرفي الگوي دوران كودكي با مؤلفه‌هاي گفتمان مدرن است.

One of the subjects which form the imagination of children from their childhood period & the concept of a child is watching animation films. Such films give children a notion about their physical posture, behavior, living and family relations. The worldviews presented about children is not something incidental and they are coded in a special way. The purpose of this research is a semiotic analysis on the patterns of representing children in animation films. To achieve this by using a semiotic methodology, a survey is done on a 91 episodes of ten minutes from a TV Animation series: “Children of Golha Residents” ,which was on air during 2016 - 2017 from Pooya TV network. All the episodes have been watched and analyzed accordingly. The findings of the research show that the series face a kind of representation intermingled with “Good”, from the childhood era. The children’s personality is not represented as their own age in the series and they seem to be more mature. Such representation patterns are categorized in modern discourse. As a result, the series is opting to introduce a pattern of childhood era according to “Modern” discourse.