ساختارهاي شرطي گلستان سعدي و كاركردهاي بلاغي- معنايي آن‌ها

Conditional structures of The Gulistan of sa'di and their rhetorical-semantic functions

گلستان سعدي به مثابۀ يكي از امهات متون نثر پارسي، از جنبۀ بلاغي و زباني، متني بسيار غني است. در پژوهش حاضر، انواع ساختارهاي شرطي ("اگر" و متعلقات آن) به مثابه ابزارهايي مؤثر در بلاغت و معنا در گلستان سعدي بررسي و تحليل شده است. مدعاي اصلي پژوهش حاضر اين است كه اولاً گزاره ­هاي شرطي كتاب گلستان، از حيث ساختاري داراي تنوع هستند و ثانياً اين گزاره­ها، نقش مهمي را از لحاظ معنايي و بلاغي در كتاب گلستان ايفا كرده­اند. براي اثبات اين مدعا، انواع ساختارهاي شرطي به­كار رفته در كتاب گلستان، از لحاظ ساختاري مورد بررسي قرار گرفته است و كاركردهاي معنايي هريك از اين ساختارها، واكاوي شده است. نتايج اين پژوهش نشان مي­دهد كه گزاره­ هاي شرطي در گلستان، از حيث ساختاري و اغراض بلاغي- معنايي در 14 مدل مختلف قابل دسته­بندي هستند و اغراض بلاغي مختلفي همچون: تشبيه، توصيف، ربط، التزام و ... را دربرمي­گيرند.

The Gulistan of sa'di ,as one of the most important Persian prose texts, is richly textual in rhetorical and linguistic terms. In this research, various types of conditional structures ("if" and their belongings) and their rhetorical and semantic functions have been analyzed in the Gulistan. The main claim of the present research is that, firstly, the conditional propositions of the Gulistan are structurally diverse and, secondly, these statements played a significant semantic and rhetorical role in The Gulistan. To substantiate this claim, various conditional structures that used in The Gulistan have been structurally investigated, and then the rhetorical and semantic functions of each of these structures have been analyzed. The results of this research show that conditional propositions in The Gulistan are structurally and semantically rhetorical in 14 different models and have different rhetorical features such as simile, description, relevance, Obligation , etc.