شناسايي ابعاد و مؤلفه‌هاي پيشگيري از جرائم عليه عفت و اخلاق عمومي در فضاي مجازي

مقدمه: جرائم عليه عفت و اخلاق عمومي يكي از شايع‌ترين جرائم در فضاي مجازي است. پيشگيري و مقابله با اين جرائم به علت بافت مذهبي كشور و آثار خاص و تبعات زيانبار حيثيتي و اجتماعي و خانوادگي به مطالبه عمومي تبديل شده است. پليس با ساماندهي و مديريت ابزارهاي خود به عنوان يكي از مهمترين فعالان حوزه پيشگيري نيازمند طرح‎ريزي مناسب براي پيشگيري و مقابله با اين جرم در فضاي مجازي است. روش: اين تحقيق از نوع كاربردي توسعه‌اي است. داده‌هاي اين تحقيق به صورت كيفي گردآوري شده است. روش نمونه‎گيري، هدفمند و بر اين اساس، خبرگان و جامعه علمي فضاي مجازي درون و برون‎سازماني به تعداد 25 نفر انتخاب و از ابزار مصاحبه نيمه ساختاريافته براي استخراج داده‌ها استفاده شده است. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از روش تحليل محتوي با استفاده از كدگذاري باز، محوري و گزينشي استفاده شد. يافته‎ها: با پياده‎سازي مصاحبه با مشاركت‎كنندگان در عمليات كدگذاري باز پژوهشگر به سمت تبيين مفاهيم، مقوله‎ها سوق داده شد. با تحليل محتوي مصاحبه‌ها، 28 مقوله فرعي (مؤلفه) بدست آمد كه در نهايت، در 9 مقوله اصلي (بعد) قرار گرفتند. نتيجه‎گيري: پژوهش حاضر به اين نتيجه رسيده است كه پيشگيري از جرائم عليه عفت و اخلاق عمومي در فضاي مجازي نيازمند فرايندي بهم‎پيوسته از ايعاد و مؤلفه‌ها است؛ لذا براي موفقيت پليس در پيشگيري از اين جرم بايد برنامه‎ريزي راهبردي مناسبي در 9 بعد اشراف اطلاعاتي، بهره‎وري بهينه از منابع انساني و سازماني، ايحاد هماهنگي، طراحي ساختار سازماني، برنامه‌ريزي پيشگيري، بكارگيري فن‎آوري اطلاعات، اصلاح قوانين و مقررات، نظارت بر منافع مالي كسب و كارهاي نامشروع و پيشگيري اجتماعي صورت پذيرد.