مقايسه اثربخشي درمان فراتشخيصي و مواجه سازي بازداري پاسخ بر اجتناب تجربه اي و تنظيم شناختي هيجان در مبتلايان به وسواس فكري عملي

هدف: اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي درمان فراتشخيصي بر اجتناب تجربه اي، تنظيم شناختي هيجان، و در بيماران با اختلال وسواسي-جبري (OCD) مقايسه آن با درمان مواجه‌سازي و پيشگيري از پاسخ (ERP) انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي از نوع پيش‌آزمونپس‌آزمون است. جامعه مورد مطالعه در پژوهش حاضر كليه افراد مبتلا به OCD مراجعه كننده به مراكز خدمات روانشناختي قزوين در سال 1396 بودند. 40 بيمار با روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب و به طور تصادفي به 2 گروه 20 نفري (گروه اول تحت درمان فراتشخيصي و گروه دوم تحت درمان ERP) گمارش شدند. در اين پژوهش متغيرهايي مانند سن و جنس كنترل شد. ابزارهاي به كار رفته در پژوهش حاضر عبارت بودند از: پرسش‌نامه وسواس ييل براون (YBOCS)، مصاحبه باليني ساختاريافته (SCIDI)، ، ، پرسشنامه چندبعدي اجتناب تجربه‌اي (MEAQ))،، مقياس تنظيم شناختي هيجاني داده هاي جمع آوري شده با استفاده از نرم افزار SPSS و با استفاده از روش آماري تحليل كوواريانس و آزمون t زوجي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج به دست آمده نشان داد كه درمان فراتشخيصي به طور معناداري باعث كاهش اجتناب تجربه اي و همچنين، بهبود در تنظيم شناختي هيجان در افراد مبتلا به OCD شده است (0.001 p). نتيجه‌گيري: نتايج به دست آمده با توجه به مطالعات انجام شده در اين زمينه و محتواي پروتكل درمان فراتشخيصي و درمان ERP مورد بحث قرار گرفت.