اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر معناي زندگي، تحمل پريشاني هيجاني و خودكارآمدي درد در بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس

مقدمه: مولتيپل اسكلروزيس يك بيماري التهابي است كه عوارض جسماني و روانشناختي متعددي را به همراه دارد. اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي درمان مبتني برپذيرش و تعهد بر معناي زندگي، تحمل پريشاني هيجاني و خودكارآمدي درد در بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر با استفاده از طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل انجام شد. از بين اعضاي انجمن مولتيپل اسكلروزيس شهرستان قوچان در سال 1397، 20 نفر به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار داده شدند. گروه آزمايش طي 8 جلسه تحت درمان گروهي مبتني بر پذيرش و تعهد قرار گرفتند، در حالي كه گروه كنترل روند عادي جلسه هاي انجمن MS را مي گذراندند. پرسشنامه هاي معناي زندگي، تحمل پريشاني و خود كارآمدي درد در پيش آزمون و پس آزمون مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از تحليل كواريانس چند متغيره تجزيه و تحليل شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه آزمودني هاي گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل در متغيرهاي معناي زندگي و مولفه هاي آن (وجود معناي زندگي و جست و جوي معناي زندگي )، تحمل پريشاني هيجاني و خرده مقياس هايش (تحمل ،جذب ،ارزيابي وتنظيم) و خودكارآمدي درد (0/05 p) بهبود معنادار داشتند. بحث و نتيجه گيري: درمان مبتني برپذيرش و تعهد منجر به بهبود معني دار معناي زندگي، تحمل پريشاني هيجاني و خودكارآمدي درد در بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس مي شود.