سازگاري اجتماعي و حل مسأله در سالمندان: نقش تنظيم شناختى هيجان

اهميت سلامت روان سالمندان جامعه ايجاب مي كند كه مطالعات گسترده تري در اين حوزه داشته باشيم. تنظيم هيجان در اين گروه سني مي تواند آنها را توانمند ساخته و از آسيب هاي رواني آنان پيشگيري كند. بنابراين اين پژوهش با هدف پيش بيني سازگاري اجتماعي و مؤلفه هاي حل مسأله براساس مؤلفه هاي تنظيم شناختي هيجان در سالمندان انجام شد. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي و جامعه آماري شامل كليه سالمندان مقيم سراها مي شود كه از ميان آنها سالمندان مجتمع كهريزك در پاييز سال ۱۳۹۶ بطور تصادفي انتخاب شد كه از ميان آنها ۱۳۰ نفر به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه هاي سازگاري بل، حل مسأله هپنر و پترسون و تنظيم شناختي هيجان گارنفسكي، كرايج، و اسپينهون بود. داده ها با استفاده از روش تحليل رگرسيون چندراهه تحليل شدند. نتايج نشان داد كه از بين مؤلفه هاي تنظيم شناختي هيجان، ملامت خود و نشخوار ذهني به صورت مثبت و مؤلفه پذيرش به صورت منفي سازگاري اجتماعي را در سالمندان پيش‌بيني مي كند. همچنين مؤلفه هاي ملامت ديگران، نشخوار ذهني، فاجعه آميز پنداري به صورت منفي و مؤلفه هاي تمركز مجدد به برنامه ريزي، ارزيابي مجدد مثبت، ديدگاه پذيري و تمركز مجدد مثبت به صورت مثبت، مؤلفه هاي حل مسأله در سالمندان را پيش‌بيني مي كند. راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان در سالمندان مي‌تواند ظرفيت سازگاري اجتماعي و حل مسأله را در آنها تغيير داده و بدين ترتيب سلامت روان آنها را تحت تأثير قرار دهد.