تدوين الگوي توانمندسازي كاركنان دانشگاه علوم انتظامي امين

زمينه و هدف: عدم توجه به بهره‌وري نيروي انساني و توجه صرف به ديگر عوامل نه‌تنها باعث كاهش كارايي و اثربخشي سازمان مي‌گردد، بلكه باعث ايجاد نارضايتي در نيروي انساني مي‌شود. هدف اصلي پژوهش، تدوين الگوي مناسب توانمندسازي كاركنان دانشگاه علوم انتظامي امين بوده است. روش: از لحاظ هدف كاربردي، از نوع اكتشافى و به روش نمونه‌گيري هدفمند انجام شد. به‌منظور طراحي و نهايي سازي مدل و تعيين شاخص‌ها و مؤلفه‌ها و ابعاد از روش دلفي استفاده مي‌شود. جامعه آماري شامل متخصصان و خبرگاني از دانشگاه مورد مطالعه بود. ابزار گردآوري اطلاعات مصاحبه و پرسشنامه بوده است. روايي و پايايي ابزار به كار رفته با استفاده از مدل‌سازي معادلات ساختاري استفاده‌ شد. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از مدل‌سازي معادلات ساختاري نرم‌افزار اسمارت پي. ال. اس استفاده‌ شد. يافته‌ها: كيفيت مدل‌هاي اندازه‌گيري با استفاده از معيار مقادير اشتراكي نشان مي‌دهد كه ابعاد فردي 0/563، ابعاد مديريتي 0/593، ابعاد سازماني 0/548، منابع خودكارآمدي 0/601 سازه‌ي مرتبط با خود را تبيين مي‌كند. مقادير R2 براي هر يك از ابعاد فردي 0/796، ابعاد مديريتي 0/758، ابعاد سازماني 0/837، منابع خودكارآمدي 0/754 نشان‌دهنده از برازش مناسب مدل داده است. معيارهاي ارزيابي برازش مدل كلي 0/306 مي‌باشد كه نشان‌دهنده برازش متوسط مدل كلي است. همچنين ابعاد مديريتي، منابع خودكارآمدي، سازماني و فردي به ترتيب اولويت اول تا چهارم را كسب نموده ­اند. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج به‌دست‌آمده به مسئولين پيشنهاد مي‌گردد كه از ابعاد مديريتي و منابع خودكارآمدي در جهت توانمندسازي كاركنان دانشگاه استفاده نمايند.