تروريسم زيست‌محيطي: تحليل ساختارشناختيِ انواع و مرتكبان آن

تروريسم زيست‌محيطي در مفهوم به‌كارگيري عوامل زيست‌محيطي در حملات ترويستي به‌عنوان يكي از پيچيده­ترين اشكال تروريسم مدرن شناخته مي­شود. تاكنون، هيچ نظريه‌اي قطعي در ارتباط با چرايي تمايل به استفاده از اين عوامل در جريان حملات تروريستي به‌اثبات نرسيده است. آنچه به‌نظر مي­رسد هسته مركزي اغلب اين حملات را تشكيل مي­دهد، تلفات جمعي با آثار همه‌گيرشدن (اپيدميك) و ايجاد هرج‌ومرج و شرايط غيرطبيعي در اوضاع جامعه و كمي فراتر در كل جهان است؛ امري كه در اغلب اين حملات تحقق يافته است. مهم­ترين اهداف در وراي اين حملات انتقام­گيري حاصل از شكست در ابراز وجود در عرصه سياست و اجتماع و نيز تحقق‌بخشيدن به ظهور جهاني آرماني و عاري از شيطان و نيروهاي شيطاني است؛ امري كه به نحو مبهمي با برخي انديشه­هاي آخرالزماني ممزوج شده است. افزايش تعداد فرقه­هاي آخرالزماني با برداشت­هاي سوء از مذاهب متعدد و تركيب آنان و درنتيجه ارائه قرائتي غيرقابل‌پذيرش به‌لحاظ عقلي در كنار تمايل شديد آنان به استفاده از عوامل زيست‌محيطي و به‌ويژه عوامل زيستاري (بيولوژيكي) ما را برآن داشته است تا به بررسي يكي از مهم‌ترين و پيچيده­ترين ابعاد تروريسم زيست‌محيطي بپردازيم. هدف اصلي در اين پژوهش، واكاوي عوامل گرايش به تروريسم زيست‌محيطي و به‌ويژه استفاده از عوامل زيستاري (بيولوژيكي) ازنظر مبنايي و نيز ماهيت مرتكبان آن است. درحقيقت، در اين پژوهش در مقام ارائه يك الگوي شخصيتي از مرتكبان تروريسم زيست‌محيطي هستيم. نتايج حاصل از اين پژوهش حاكي از وجود اختلالات روان‌شناختي، ذهنيتي بنيادگرا و آخرالزماني و انگيزه­هاي انتقام­جويي مذهبي در برابر حكومت­هاي سكولار و غيرديني در مرتكبان تروريسم زيست‌محيطي است.