الكتروريزپوشاني ليكوپن در ساختار ميكروالياف پروتئيني: بررسي خصوصيات فيزيكوشيميايي و زيست‌دسترسي

ليكوپن رنگ‌دانه كاروتنوئيدي چربي‌دوستي است كه داراي خواص سلامتي بخش ويژه‌اي مي‌باشد، به اين دليل بسياري از محققين، آن را به ‌عنوان يك ماده ارزشمند مي‌شناسند. پايداري بسياري از تركيبات زيست فعال به علت فرآيندهاي گوناگون فيزيكوشيميايي و فيزيولوژي محدود مي‌شود، به همين منظور استفاده از روش‌هاي مختلف ريزپوشاني جهت آزاد شدن كنترل‌شده و افزايش ميزان پايداري تركيبات زيست فعال، امري ضروري مي‌باشد. در اين پژوهش تأثير غلظت‌هاي مختلف محلول زئين (35 و 30، 25، 20، 15 درصد وزني/حجمي) بر توليد الياف زئين با استفاده از روش الكتروريسي مورد بررسي قرار گرفت. در ادامه از غلظت بهينه جهت ريزپوشاني ليكوپن در دو سطح (0.075، 0.05درصد وزني/ وزني) استفاده شده است. خصوصيات فيزيكي و شيميايي الياف زئين حاوي ليكوپن مورد بررسي قرار گرفت. همچنين پروفايل رهايش ليكوپن در سه فاز دستگاه گوارش انسان (دهان، معده و روده كوچك) بررسي شد. تصاوير حاصل از ميكروسكوپ الكتروني روبشي (SEM) نشان داد الياف يكنواخت، همگن و بدون مهره براي زئين حاصل گرديده است. راندمان ريزپوشاني ليكوپن در دو نمونه بين 88.07-85.68درصد متغير بوده است. نتايج حاصل آزمون FTIR حاكي از آن است كه ريزپوشاني به‌صورت موفقيت‌آميز صورت گرفته و از نوع فيزيكي مي‌باشد. علاوه بر اين رهايش كنترل‌شده و پايدار از ليكوپن در دستگاه گوارش مشاهده‌ شده است كه اين سبب افزايش در زيست‌دسترسي آن شده است. ريزپوشاني با استفاده از الياف الكتروريسي شده زئين پتانسيل بالايي به ‌عنوان يك سيستم رسانش هدفمند مناسب براي ليكوپن دارد. از اين‌رو استفاده از اين روش براي ريزپوشاني ليكوپن در صنعت غذا توصيه مي‌شود.