سبك شناسي تمني و ترجي در قرآن كريم از منظر زيبايي‌شناسي

Appealing and preferential stylistics in the Holy Quran from Aesthetic Viewpoint

علماي بلاغت همواره سعي بر فهم دريافت دلالت‌هاي حقيقي واژه‌هايي كه معناي حقيقي سبك تمني و ترجي را بيان مي‌كند، داشته‌اند. در همان زمان مشخص گرديد كه اين سبك بياني گاهي از معنايي به معناي ديگر مورد استفاده قرار مي‌گيرد؛ و گاهي پيش مي‌آيد كه اين دو سبك بياني با توجه به نوع متن كاربردشان جابه‌جا ميشود؛ به طوري كه اين كاربردها به سادگي قابل تشخيص و تعيين نبودند، به گونه‌اي كه نزديكي كاربرد معاني(تمني و ترجي) به اندازه‌اي است كه گاهي ادوات اين دو به جاي يكديگر به كار ميروند، و اين كاربرد نزد علماي بلاغت بسيار مشهور است. مسأله اصلي آن است كه اهميت زيباشناختي معاني اين واژه‌ها و ادوات را كه در اين دو سبك بياني به كار ميروند، تبيين شود، و چگونگي كاربرد آن‌ها را در متن قرآن روشن شود. روش اين مقاله كيفي و تكنيك تحليل مصداقي در برخي از آيات قرآن است و از مباحث انتزاعي پرهيز شده است. نتيجه اين بررسي آن است كه ساختار زباني، يك ساختار بي‌طرفانه در بيان و ارائه نيست و وقتي كه اين ساختار از يك تركيب معنوي كوچك در ادات تمني يا ترجي به كار مي‌رود، محدود به آن‌ها نمي‌شود بلكه مي‌بايست ساختاري معناي تمني و ترجي را در بر گيرد و معناي مورد نظر با توجه به نياز ارائه شود.

Rhetoric scholars have always tried to understand the true meanings of words that express the true meaning of the appealing and preferential style. It is obvious that this style of expression is sometimes used semantically from one meaning to another simultaneously; and sometimes it's possible that these two styles of expression shift according to the context of their application, in a way that their applications were not easily identifiable and determinable; so that the proximity of the meanings (appealing and preferential) is such that sometimes the two mentioned implements are used interchangeably and this application is very popular among the rhetoric scholars. The main point is to explain the aesthetic significance of the meanings of these words and the implements used in two expression styles, and to clarify how they are applied in Qur'an. The method of the article is qualitative and exemplary analysis technique in some Verses of Qur'an and abstract discussions are avoided. The result of the study shows that linguistic structure is not an impartial and unbiased structure in expression and presentation, and when it is used as an insignificant appealing or preferential combination, it would not be limited to them but should incorporate a structure of both meanings and the intended meaning as needed should be provided.