انتخاب و بكارگيري شاخص‌هاي ارزيابي علم، فناوري و نوآوري

طي دهه‌هاي اخير، با ظهور اقتصادهاي دانش‌بنيان، اهميت علم، فناوري و نوآوري (STI) در توسعه كشورهاي مختلف افزون شده و با توجه به ماهيت اين حوزه، ارزيابي عملكرد و تخصيص بودجه در توسعه STI از طرف دولت‌ها ضروري تشخيص داده شده است. در اين مقاله، مباني و مدل‌هاي ارزيابي STI معرفي و بر اساس تلفيق مدل‌هاي ارزيابي عملكردمحور و ذينفعان كليدي، مدل جديدي براي ارزيابي STI به كار گرفته شده است. مجموعه شاخص‌هاي درون‌دادي، برون‌دادي، پيامدي و اثرگذاري مدل به تفكيك پنج حوزه تخصصي علوم (طبيعي، مهندسي، انساني، اجتماعي و سلامت) تدوين و ارزيابي عملكرد براي چهار گروه ذينفعان اصلي مشتمل بر سياست‌گذاران، پژوهشگران و فناوران، بهره‌برداران صنعتي و عموم مردم، به ترتيب در قالب سنجش تناسب، كارايي، اثربخشي و سودمندي، امكان‌پذير مي‌شود. نتايج نهايي نيز به صورت نمودار راداري در سطح ارزيابي مورد نظر نمايش داده مي‌شود كه در بخش پاياني مقاله نمونه‌اي از آن براي ارزيابي عملكرد پژوهشي دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌ها ارائه شده است.