تأثيرتمرينات عصبي عضلاني بر قدرت عضلات هيپ، ناحيه مركزي و مكانيك‌هاي پرش ـ فرود در ورزشكاران با بازسازي رباط صليبي قدامي

زمينه و هدف: شيوع بالاي آسيب مجدد رباط بازسازي شده يكي از مسائل پيچيده پس از عمل جراحي است. هدف از تحقيق حاضر تأثير تمرينات عصبي عضلاني بر قدرت عضلات هيپ، ناحيه مركزي و مكانيك‌هاي پرش ـ فرود در ورزشكاران با بازسازي رباط صليبي قدامي بود. روش بررسي: تعداد 24 ورزشكار با سابقه بازسازي رباط صليبي قدامي به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفي به دو گروه تجربي و كنترل تقسيم شدند. قبل و بعد از پروتكل تمرينات عصبي عضلاني (8 هفته، 3 جلسه در هفته) از هر دو گروه ارزيابي قدرت ايزومتريك عضلات هيپ، استقامت عضلات ناحيه مركزي و مكانيك‌هاي پرش فرود به ترتيب با استفاده از دينامومتر ايزوكنتيك، آزمون‌هاي ثبات مركزي مك گيل و پرسشنامه امتيازدهي خطاي پرش فرود به عمل آمد. اطلاعات با استفاده از آزمون تي همبسته و آزمون آنوا براي اندازه هاي تكراري در سطح معناداري (P 0/05) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.   يافته ها: نتايج تغييرات درون گروهي گروه تجربي نشان داد كه ميزان قدرت ايزومتريك عضلات، استقامت عضلات ناحيه مركزي و امتياز خطاي پرش ـ فرود در پس‌آزمون نسبت به پيش‌آزمون بهبود معني‌داري داشت (P 0/05) كه اين تغييرات در گروه كنترل معني دار نبود. همچنين تغييرات بين گروهي در دو گروه تجربي و كنترل در تمام متغيرها (P 0/05) تفاوت معناداري را نشان داد. نتيجه گيري: براساس اين نتايج مي توان نتيجه گرفت كه بخش هاي بالاي زانو اثر قابل توجهي روي استراتژي‌هاي كنترل حركتي دارد. آگاهي از اين امر مي تواند عاملي براي طراحي بهتر برنامه‌هاي تمريني جلوگيري از آسيب ACL و همچنين برنامه هاي جلوگيري از آسيب مجدد باشد.