معيارهاي مركزيت جهت تحليل چيدمان عملكردي فضا

با پيدايش نظريه نحوفضا در معماري، امكان تبديل پلانهاي معماري به گراف به وجود آمد و به دنبال آن تئوري گراف به عنوان يكي از اصلي ترين روش ها جهت تحليل چيدمان فضائي مطرح شد. از ويژگي هاي مطرح در تئوري گراف كه مي تواند جهت تحليل كمي چيدمان فضايي به كار گرفته شود، معيارهاي مركزيت است. تحليل چيدمان فضائي مي تواند كارايي يك پلان را بالا برده و باعث ايجاد ارتباطات فضائي كاراتر گردد. انجام اين تحليل قبل از ساخت امكان ارزيابي طرح را فراهم مي نمايد. اهميت اين موضوع در پلان هاي عملكردي بيشتر است. در اين راستا اين پژوهش به دنبال استفاده از مفاهيم موجود در معيارهاي مركزيت جهت تحليل روابط فضايي به خصوص در پلان هاي عملكردي مي باشد. براي اين منظور يكي از عملكردي ترين كاربري ها يعني اورژانس بيمارستان ها انتخاب گرديده است. در تحليل پلان اورژانس بايد توجه كرد كه نحوه ارتباط و چيدمان حوزه ها و فضاها نقش مهمي را در عملكرد اورژانس بازي مي كنند. بنابراين در اين پژوهش پلان يك اورژانس كه دو حوزه درماني تحت نظر و فوريت را دارا است جهت تحليل عملكرد اين حوزه ها و فضاهاي مرتبط با آنها آورده شده است. در نتيجه ابتدا فضاها و حوزه هاي موجود در پلان كدگذاري شده و سپس با به كارگيري نظريه نحوفضا پلان به گراف تبديل شده است. در اين راستا براي محاسبه معيارهاي مركزيت از نرم افزار سايتواسكيپ استفاده شده است. نتايج حاصل از تحليل نشان مي دهد كه به كمك برخي از معيارهاي مركزيت به خصوص معيارهاي مركزيت بينيت و نزديكي مي توان به تحليل چيدمان حوزه ها و فضاهاي مرتبط با آنها در پلان ها پرداخت.