بهبود مشخصه‌هاي احتراقي مخلوط هيدروژن – هوا با استفاده از ساختار ماژولار در محفظه هاي احتراقي در مقياس ميكرو

د در كار حاضر، تاثير استفاده از ساختار تركيبي بر مشخصه‌هاي احتراقي مخلوط هيدروژنهوا، با استفاده از شبيه‌سازي عددي سه بعدي و درنظر گرفتن سينتيك شيميايي جزئي و ضرايب نفوذ مولكولي، بررسي مي شود. تاثير پارامترهاي سرعت جريان ورودي، رسانش حرارتي ديوار و انحناي ديوار بر روي مشخصه هاي احتراق هيدروژنهوا براي دو ساختار ساده و تركيبي بررسي شد. نتايج نشان مي دهد كه استفاده از ساختار تركيبي تاثير بسزايي بر روي  مشخصه هاي احتراقي و مكان شعله مي گذارد. در ساختار تركيبي، نقش انتقال حرارت، به واسطه سيال ثانويه، در مقايسه با ساختار ساده افزايش مي يابد كه منجربه بهبود مشخصه هاي حرارتي محفظه احتراق و كاهش نقش رسانش حرارتي ديوار در ساختار تركيبي مي شود. استفاده از آرايش تركيبي در مقايسه با ساختار ساده باعث مي شود كه در سرعت ورودي يكسان، شعله به صورت مشخصي در فاصله نزديك تر از ورودي محفظه احتراق تشكيل شود. تاثير نسبت انحناي لوله به شعاع لوله با درنظرگرفتن دو مقدار 1 و 2 بررسي و مشاهده شد كه در نسبت انحناي كمتر، به علت نقش پيش گرم كردن جريان ورودي توسط محصولات، مكان جبهه شعله به ورودي نزديك تر و توزيع دما درون محفظه احتراق بهتر خواهد بود.