تحليل عناصر سرمايه اجتماعي و تمايل كشاورزان به مشاركت در حل بحران درياچه اروميه

بحران درياچه اروميه طي دهه اخير به يكي از مهم‌ترين چالش‌هاي زيست‌محيطي و اجرايي كشور تبديل شده است. نظر به اهميت موضوع سرمايه اجتماعي در مطالعات انساني و اجتماعي،در اين مطالعه به بررسي ارتباط آن با تمايل كشاورزان به حل بحران درياچه اروميه پرداخته وعناصر مختلف سرمايه اجتماعي ازجمله اعتماد اجتماعي، انسجام اجتماعي و مشاركت اجتماعي به‌صورت ميداني مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج به‌دست‌آمده به‌وسيله نرم‌افزارآماريNCSS نشانگر آن است كه افزايش اعتماد در سطوح اوليه،تأثير بيشتري به افزايش ميزان تمايل افراد به مشاركت داشته و در سطوح بالاي اعتماد؛ اين تأثيرمتعادل‌ترمي‌گردد. همچنين در سطوح پايين انسجام، ميزان تمايل تقريباً به شكل ثابت و نسبتاً كاهشي بوده، ولي با افزايش ميزان انسجام اجتماعي به حد مطلوب،به‌اندازه20 درصد بر ميزان تمايل اجتماعي افزوده گرديد. همچنين نتايج حاكي از افزايش 60 درصدي ميزان تمايل، با افزايش مشاركت اجتماعي بود.نتيجه نهايي نشان داد كه ميزان مشاركت اجتماعي، از دو مؤلفه ديگر در تبيين سرمايه اجتماعي مهم‌تربوده، هرچند تأثيرمؤلفه اعتماد و انسجام نيز قابل‌توجه و معني‌دار است. همچنين با افزايش يك واحد به درصد سرمايه اجتماعي،ميزان تمايل افراد به مشاركت در حل بحران درياچه اروميه به‌اندازه0.34 درصد افزوده گرديد. نتايج تحليل عاملي مؤلفه مشاركت اجتماعي (0.88=CFI) از نظر آماري نشانگر يك مدل مناسب است.