مطالعه جامعه‌شناختي تهديدات و فرصت‌هاي شيفت‌كاري در كادر درمان متأهل بيمارستان‌هاي شهر تهران

شيفت‌كاري پديده‌اي چندبعدي است كه علاوه‌بر بهبود وضعيت اقتصادي فرد شيفت‌كار با ايجاد اختلالات خانوادگي و فردي به‌عنوان يكي از چالش‌هاي تأثيرگذار بر كيفيت زندگي پرسنل كادر درمان بيمارستاني مطرح است. پرسنل كادر درمان ازجمله گروه‌هاي شاغل هستند كه به‌دليل شيفت‌كاري نسبت به‌ساير افراد بيشتر در معرض اختلالات فوق هستند. هدف اين پژوهش مطالعه جامعه‌شناختي تهديدات و فرصت‌هاي مرتبط با شيفت‌كاري كاركنان متأهل كادر درمان در بيمارستان‌هاي شهر تهران براساس معادلات ساختاري است. پژوهش حاضر به‌روش تحليلي، از نوع همبستگي در جامعه آماري كادر متأهل درماني بيمارستان‌هاي شهر تهران در سال 1396 انجام شد كه 593 نفر از آن‌ها به‌روش نمونه‌گيري تصادفي ساده به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري اطلاعات، پرسش‌نامه محقق ساخته با استفاده از ديگر تحقيقات بود كه پايايي آن توسط افراد خبره به‌صورت صوري و روايي آن توسط تكنيك تحليل عاملي تأييدي (ايموس) با بار عاملي 0.3 و بالاتر مورد تأييد قرار گرفت. تحليل‌هاي آماري براساس معادله ساختاري در برنامه SPSS و AMOS انجام يافت. مقادير رگرسيوني مدل ساختاري نشان داد زندگي شيفت‌كاري بيشترين اثر را به ميزان 0.56 بر متغير اميد به آينده و كمترين اثر را به ميزان 0.22 بر متغير قدرت انطباق‌پذيري اجتماعي دارد. نتايج بيانگر تأثير معني‌دار شيفت‌كاري بر ازخودبيگانگي، سلامت اجتماعي، ارتباطات درون خانواده‌اي، نظارت‌هاي درون خانواده‌اي، قدرت انطباق‌پذيري اجتماعي، سرمايه اجتماعي، رضايت از زندگي، گرايش به طلاق و اميد به آينده در سطح 99 درصد (0.001 p) بود.