توضيح رابطه رفتار جمعي و مومنتوم با بازدهي سهام: شواهدي از بازار سرمايه ايران

مالي رفتاري، پارادايم جديدي در بازارهاي مالي است كه به‌تازگي و در پاسخ به مشكلاتي كه پارادايم مالي مدرن با آن روبه رو بوده، در پي توضيح و تشريح پديده هاي غيرعادي مشاهده شده در حوزه مالي است. وجود بي‌قاعدگي‌هاي قيمت‌گذاري در مدل‌هاي متعارف قيمت‌گذاري به وفور در مباني نظري موضوعي قيمت‌گذاري دارايي مالي و همچنين در حوزه مباني نظري مالي رفتاري گزارش‌شده است. هدف اين پژوهش بررسي عوامل رفتاري مهم ديگري نظير رفتار جمعي و مومنتوم در سطح هر صنعت حاضر در بورس تهران و فرا بورس ايران است. با به كارگيريروش‌شناسي پرتفوي پژوهي در سطح هر صنعت و استفاده از داده‌هاي قيمتي شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس تهران و فرا بورس ايران در طول دوره 17/09/1387 تا 22/08/1397، عوامل رفتار جمعي و مومنتوم براي 24 صنعت كه لااقل داراي 5 شركت بوده‌اند، محاسبه شد. در مرحله نخست، بررسي و تحليل مقادير اين عوامل به‌طور مقدماتي حاكي از وجود رفتار جمعي و مومنتوم بود. در مرحله دوم، بررسي و تحليل رگرسيون تلفيقي نشان داد كه بازدهي آتي كوتاه‌مدت (1ماهه)، ميان‌مدت (2ماهه) و نسبتاً بلندمدت (3ماهه)، رابطه معناداري با عوامل رفتار جمعي و عامل مومنتوم دارد. در مرحله سوم، با به­كارگيري روش‌شناسي پرتفوي پژوهي در سطح صنايع، صرف بازدهي‌ مبتني بر عوامل محاسبه و مشاهده شد كه پرتفوي‌ داراي رفتار جمعي و مومنتوم، بازدهي بالاتري در مقايسه با پرتفوي بدون رفتار جمعي و بدون مومنتوم دارد و عامل رفتار جمعي موجب كسب بازدهي مومنتومي بالاتر در آينده مي‌شود.