تاثير قابليت فن آوري اطلاعات، سازمان يادگيرنده و عدالت سازماني بر خلاقيت فردي كاركنان وزارت ورزش و جوانان

هدف از انجام تحقيق تاثير قابليت فن آوري اطلاعات ، سازمان يادگيرنده و عدالت سازماني بر خلاقيت فردي كاركنان وزارت ورزش و جوانان بود. روش تحقيق توصيفي تحليلي مي باشد. جامعه آماري تحقيق حاضر شامل كليه كاركنان وزارت ورزش و جوانان مي‌باشند. كه تعداد 246 نفر به عنوان نمونه هاي آماري به روش تصادفي انتخاب شدند. براي جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه هاي: قابليت هاي فن آوري اطلاعات چانوپاس و همكاران (2006)، سازمان يادگيرنده واتكينز و مارسيك (1996)، عدالت سازماني چستر و همكاران (2007) و خلاقيت فردي رندسيپ (2009) استفاده شد. جهت آزمون الگوي تحقيق از روش مدل يابي معادلات ساختاري استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين سازمان يادگيرنده، فن آوري اطلاعات و عدالت سازماني با خلاقيت فردي كاركنان و مولفه هاي آن ها ارتباط چندگانه وجود دارد. بين سازمان يادگيرنده، فن آوري اطلاعات و عدالت سازماني با خلاقيت فردي كاركنان رابطه علي وجود دارد. همچنين نتايج برازش الگو نشان داد كه مقدار شاخص هاي TLI و CFI بالاتر از 0.95 و نشان از برازش عالي الگو دارد. با توجه به يافته‌هاي مطالعه حاضر مي‌تواند به مديران ذيربط وزارت ورزش و جوانان پيشنهاد شود مسير پيشرفت فن آوري اطلاعات، سازمان يادگيرنده و عدالت سازماني را هموار نموده تا بتوان در جهت رشد و توسعه خلاقيت فردي كاركنان گام برداشت.