ارزش‌گذاري اقتصادي مشاركت در ورزش و تعيين ميزان تمايل افراد به پرداخت هزينه (تقاضا براي ورزش)

هدف از پژوهش حاضر ارزش گذاري اقتصادي مشاركت در ورزش و تعيين ميزان تمايل افراد به پرداخت هزينه (تقاضا براي ورزش) بود. اطلاعات مورد نياز از طريق تكميل پرسشنامه انتخاب دوگانه دوبعدي، كه بخشي از آن طريق توزيع الكترونيكي و مصاحبه به‌صورت آنلاين و بخشي ديگر از طريق توزيع، به صورت چاپي و مصاحبه رودرو از افرادي كه درآمد مستقل داشتند، جمع آوري شده است؛ در نهايت تعداد 369 پرسشنامه مبناي تجريه و تحليل آماري قرار گرفته است. در اين پژوهش، با استفاده از روش ارزش گذاري مشروط و مدل رگرسيوني لوجيت، تمايل به پرداخت افراد جهت مشاركت در ورزش و عوامل مؤثر بر آن مورد بررسي قرار گرفته است و بر اساس روش حداكثر راست‌نمايي ضرايب پارامترهاي اين مدل برآورد شده اند. جهت تجزيه و تحليل آماري متغيرها، محاسبات رياضي و تخمين پارامترهاي الگوي لوجيت، از نرم‌افزارهاي MAPLE و SHAZAM استفاده شده است. يافته هاي پژوهش نشان داد متغيرهاي تعداد افراد خانواده، تأهل، سن و قيمت پيشنهادي داراي اثرات معنادار بر روي احتمال تمايل به پرداخت براي مشاركت در ورزش و فعاليت بدني بوده است اما متغير تحصيلات، درآمد ماهيانه خانواده، جنسيت و ميزان اهميت ورزش معنادار نبوده است. ميانگين تمايل به پرداخت براي هر فرد 66899.5 تومان در ماه و همچنين ارزش سالانه مشاركت در ورزش 802794 تومان براي هر فرد برآورد گرديده است. در نهايت به برنامه ريزان توسعه ورزش پيشنهاد مي شود جهت افزايش مشاركت در ورزش از ابزارهاي مختلف من جمله بازاريابي اجتماعي و برگزاري مسابقات در سطح خرد (محلات و مناطق) استفاده نمايند.