تحليل سخنراني‌هاي حسن روحاني در مجمع عمومي سازمان ملل بر اساس نظريه كنش-گفتار: 2015 تا 2018

فاقد عنوان

سخنراني‌هاي رهبران در مجمع عمومي، عصاره‌ي كلي‌ترين و كليدي‌ترين مواضع سياسي بازيگران عرصه سياست بين-الملل است و تحليل زبان‌شناختيِ اين متون مي‌تواند حاوي نتايج پژوهشي ارزشمندي باشد. سخنراني‌هاي حسن روحاني از 2015 تا 2018 موضوع مطالعه‌ي اين پژوهش متكي بر نظريه كنش گفتار «جان سرل» قرار گرفته است. در پاسخ به اين پرسش كه الگوي كنش گفتاري سخنراني‌هاي روحاني در مجمع عمومي چگونه بوده و چه پيوندي با زمينه‌هاي متغير خود داشته است، متن سخنراني‌هاي وي ضمن طبقه‌بندي موضوعي، بر اساس تفكيك كنش‌هاي اخباري، تحريكي، التزامي، ايجادي و عاطفي، محاسبه‌ا‌ي كمّي شده و نتايج در پيوند با بستر و در قالبي مقايسه‌اي مورد تحليل قرار گرفته است. نتايج نشان مي‌دهد حجم كنش‌ها به ترتيب از كنش‌هاي اخباري، تحريكي، التزامي، عاطفي و اعلامي بوده‌اند. هر گاه سخنراني كوتاهتر بوده كنش‌هاي التزامي و اعلامي كاهش و كنش هاي عاطفي و تحريكي افزايش يافته است. در موضوعاتي مانند برجام يا انتخابات رياست جمهوري ايران، بيشترين استفاده از كنش‌هاي اخباري و در موضوعاتي مانند فاجعه منا يا حمله تروريستي اهواز بيشترين استفاده از كنش‌هاي تحريكي و عاطفي بوده است. از نظر حجم موضوعات بيشترين سهم متعلق به برجام بوده كه از 2017 به بعد با موضوع نقد عملكرد آمريكا جايگزين شده است.

فاقد چكيده