بررسي تأثير مؤلفه‌هاي محيطي بر استقبال شهروندان از پياده راه‌هاي سلامت‌محور شهري مطالعه موردي: پياده راه سلامت شيراز

كاهش فعاليت بدني و عوارض ناشي از آن، ازجمله مسائلي است كه در سال‌هاي اخير متخصصان حوزه سلامت را به خود مشغول كرده است. يكي از جنبه‌هاي موردتوجه در اين موضوع، بررسي راهكارهاي ارتقاء فعاليت‌هاي سلامت‌محور در كمترين زمان و با حداقل هزينه ممكن، حين زندگي روزمره است. «پياده راه‌هاي سلامت‌محور» مسيرهاي جذاب شهري هستند كه ضمن برقراري يك «اتصال فعال» ميان مقاصد روزانه شهري، امكان فعاليت بدني ورزش را به‌طور رايگان در فضاهاي باز و عمومي براي مردم فراهم مي‌آورند. توسعه اين‌گونه فضاها، علاوه بر جنبه «كاركردي» و «زيست‌محيطي» آن، به ارتقاء سلامت عمومي ساكنان شهر، كمك قابل‌توجهي مي‌كند.هدف از اين مقاله، بررسي تأثير مؤلفه‌هاي كيفيت محيطي بر استقبال مردم از پياده راه‌هاي سلامت‌محور شهري است. اين مقاله، به لحاظ هدف، كاربردي بوده، رويكرد آن، تحليلي – تفسيري است و از راهبرد كمّي و ابزار «پرسشنامه» به‌منظور جمع‌آوري داده‌ها و از آزمون «رگرسيون خطي» به‌منظور تحليل آن‌ها استفاده نموده است. به اين منظور ضمن انتخاب «پياده راه سلامت شيراز» به‌عنوان نمونه موردي، پس از مرور ادبيات، شاخص‌هاي محيطي مؤثر بر ارتقاء كيفي پياده راه‌هاي سلامت‌محور شهري استخراج گرديده و در چهار دسته؛ عملكردي، زيست‌محيطي، كالبدي زيبا شناسانه و اجتماعي دسته‌بندي‌شده‌اند. سپس به كمك تدوين پرسشنامه‌اي در 21 گويه، تأثير شاخص‌هاي محيطي موردنظر به‌عنوان متغيرهاي مستقل بر استقبال از اين دسته فضاها توسط 380 نفر از استفاده‌كنندگان از پياده راه موردنظر، ارزيابي گرديد.. نتايج حاصل از تحليل داده‌ها به كمك آزمون رگرسيون خطي چندگانه، نشان مي‌دهد «ايمني»، «همه‌شمولي» و «كيفيت‌هاي بصري» بيشترين تأثير را بر استقبال شهروندان از پياده راه‌هاي سلامت‌محور شهري داراست.