كليدواژه :
خيال و عمل , عمل جسماني , عمل غيرجسماني , فلسفه ملاصدرا
چكيده فارسي :
بررسي رابطه خيال با عمل، و تبيينِ نقش و چگونگي دخالتِ خيال در حوزه عمل انسان ها، هدف مقاله حاضر است. چيستي خيال، ماهيت عمل و نسبتي كه خيال با عمل دارد، سه پرسش اصليِ پژوهش حاضر هستند. از روش تحليل و استنتاج، براي تبيين موضوع استفاده شده است. نگهداريِ صورت ها پس از ادراك حسيِ پديده ها(مصوره)، تصرف در صورت هاي مخزون(متصرفه)، و تبديلِ صورِ ادراكي(متخيله، متفكره)،كاركرد هايِ اصلي خيال در حوزه فعاليت هايِ ادراكي و تحريكي نفس هستند. از نظر ملاصدرا همان طور كه يك شيئ خارجي امكان حضور در نفس را ندارد و لازم است صورتي از آن (حسي و خيالي) در نفس، وجود پيدا كند ؛ حقيقت هر عمل نيز، همان صورتِ نفسانيِ عمل است كه قابليت ارتباط و اتحاد با نفس را دارد، و حركت اعضا و جوارحِ بدن، صرفا" مقدمه اي براي وجود يافتنِ آن صورت، در نفس است. از نظر او عمل مي تواند جسماني يا غير جسماني باشد كه البته خيال در هر دو، يعني هم در انجامِ عمل بدني و هم در تحققِ اعمالِ غير جسماني، دخالتي تام و مؤثر دارد. ملاصدرا خيال را، منشأ اراده براي عمل، مبدأ اعمالِ باطنيِ نفس و نوعي عملِ مستقل براي نفس، مي داند.
چكيده لاتين :
The purpose of the present paper is to investigate the relation between the imagination or fantasy and the act, and to explain the role and the how of the involvement of imagination in the field of human act. The essence of the imagination, the nature of the act and the relation between the imagination and the act, are three main questions of the present research. To explain the subject, it was used an analytical and inferential method. Preserving the forms after sensory perception of phenomena (formgiver), capturing the preserved forms (faculty of disposal) and transforming the perceptual forms (imaginal faculty, meditator) are of the main functions of the imagination in the field of cognitive and stimulating activities of the self.
For Mulla Sadra, as an external object can not be present in the soul and it is necessary to be presented a form of it (sensual and imaginary) in the soul, the reality of the act is also the same sensual form of the act, which has the ability to communicate to and unite with the soul, and the movement of the limbs and organs are merely an introduction to the creation of that form in the soul. In his view, the act can be either physical or non-physical and of course, the imagination involves entirely and effectively in both of them, i.e. both in physical activity and in the realization of non-physical acts. Mulla Sadra considers the imagination as the source of the will to act, the origin of the inner actions of the soul, and a kind of independent act of the self.
