بهبود اثربخشي و كارايي زنجيره تأمين حلقه بسته: رويكرد الگوريتم بهينه‌سازي وال و رمزگذاري جديد مبتني بر اولويت

با گسترش و افزايش شدت رقابت، مديريت زنجيره تامين به يكي از مسائل اساسي پيش روي بنگاه هاي اقتصادي تبديل شده است؛ طوري كه همه فعاليت هاي سازمان ها را به منظور توليد محصولات، بهبود كيفيت، كاهش هزينه ها و ارائه خدمات مورد نياز مشتريان تحت تاثير داده است. در اين تحقيق يك شبكه زنجيره تأمين حلقه بسته شامل سطوح مراكز توليدي، مناطق مشتري، مراكز جمع‌آوري و مراكز انهدام و در حالت قطعي در نظر گرفته ‌شده است. هدف اصلي اين مقاله، تعيين تعداد و مكان بهينه تسهيلات بالقوه و همچنين تعيين مقدار بهينه جريان با در نظر گرفتن كاهش هزينه‌هاي كل شبكه زنجيره تأمين مي‌باشد. براي حل اين مدل از يك الگوريتم فرا ابتكاري جديد به نام الگوريتم بهينه‌سازي وال با رمزگذاري جديد مبتني بر اولويت استفاده‌شده است. براي نشان دادن كارايي بالاي رمزگذاري مبتني بر اولويت، 21 مسئله نمونه در سه سايز كوچك، متوسط و بزرگ طراحي شده است و نتايج به‌دست‌آمده از اين رمزگذاري و ساير رمزگذاري‌ها با يكديگر مقايسه شده است. مقايسات بين رمزگذاري‌هاي مسئله، با در نظر گرفتن دو شاخص ميانگين تابع هدف و ميانگين زمان محاسباتي، نشان از كارايي بالاي رمزگذاري پيشنهادي در مقايسه با ديگر رمزگذاري‌ها دارد.