تحليل روند دگرگوني فرهنگ سياسي نسل‌هاي اجتماعي شهر سنندج

The Analysis of Change trend in Political Culture among Social Generations in Sanandaj City

هدف اين مقاله، بررسي روند دگرگوني فرهنگ سياسي نسل‌هاي اجتماعي شهر سنندج است. مدل نظري و مفهومي پژوهش حاضر، بر مبناي كارهاي آلموند و وربا، پاي، اينگلهارت، الازار و روزنبام و تسلر و گائو ارائه شده است. همچنين اين مطالعه به روش كمي صورت گرفته و داده‌ها با تكنيك پرسشنامة محقق‌ساخته گردآوري شده است. جامعة آماري شامل افراد 15-74 سالة ساكن محله‌هاي مختلف شهر اعم از زن و مرد است كه 485 نفر آنان به روش‌هاي نمونه‌گيري تركيبي انتخاب شدند. نتايج نشان مي‌دهد فرهنگ سياسي نسل‌هاي اجتماعي شهر سنندج در حال دگرگوني از فرهنگ سياسي محدود به ديگر فرهنگ‌هاي سياسي از جمله دموكراتيك است. اين روند با فرض رفع بسياري از موانع ساختاري فراروي نسل‌هاي جوان‌تر و افزايش مشاركت‌هاي فعال آنان در زمينه‌هاي اجتماعي-اقتصادي و سياسي تسريع مي‌‌شود. همچنين نسل‌هاي بزرگ‌سال بيشتر بازنماي فرهنگ سياسي محدود هستند، اما جوانان در كنار بازنمايي فرهنگ سياسي دموكراتيك، بيش از نسل‌هاي مياني فرهنگ‌هاي بي‌اعتنا و عملگرا را بروز داده‌اند كه مطابق با خواسته‌هاي تئوريك نيست. متغيرهاي اين مطالعه، دگرگوني و تفاوت فرهنگ سياسي نسل‌ها را تا حد زيادي توضيح داده است. نتايج نيز پشتوانة نظري و تجربي دارد.

The aim of this study was the analysis of change trend in political culture among social generations in Sanandaj city. The theoretical and conceptual framework of research extracted based on theories of Almond and Verba, Pye, Inglehart, Elazar and Rosenboum, and especially Tessler and Gao, and hypotheses were formulated so on. This study was carried out in a quantitative method, and the data was collected by the field approach and by questionnaire technique that its validity and reliability was confirmed in the field. The population statistics consisted of all people both men and women aged 15-74 residing in different localities of the Sanandaj whom 485 persons were selected as sample and by combined methods. The results shows that the political culture of the social generations of the Sanandaj is changing from confined political culture to other political cultures, especially democratic political culture, and this trend is accelerated by assuming resolve many issues and structural barriers facing younger generations and increasing their active participation in socio-economic and political backgrounds. According to the results, the adult generation are more representative of the confined political culture, but youth generation with the representation of democratic political culture have demonstrated a mixture of indifferent and pragmatic cultures more than intermediate generations that is not consistent with theoretical expectations. Finally, the variables of study have explained the change and difference of the political culture of generations to a large extent, and the results of the study were highly enjoyed theoretical and empirical support.