مروري انتقادي بر كتاب قواعد روش جامعه‌شناسي دوركيم

در اين مقاله، هدف اين است كه با بررسي دقيق گزاره‎هاي اصلي در كتاب قواعد روش جامعه‎شناسي، اثر اميل دوركيم، انتقاداتِ اصلي وارد بر آن بيان شود. محتواي اين كتابِ مشهور، كه يكي از كتب پايه در علم جامعه‎شناسي است، بيان‌گر اين موضوع است كه دوركيم تلاش كرده ‎است تا جامعه‎شناسي را علمي با موضوع و روش مستقل از علوم ديگر معرفي كند و نشان دهد كه اين علمْ تجربي است. ديدگاه‌هاي خود را در اين زمينه در شش فصل در اين كتاب بيان كرده ‎است. برخي از مطالب اين كتاب در فصول مختلف هرچند براي اثباتِ مطلبي است كه گفته شد، در ضمن آن مطالبي آمده است كه مي‎تواند به‌منزلۀ اقرارِ دوركيم عليه برداشتِ او شمرده ‎شود كه در اين مقاله به آن اشاره شده ‎است. هم‌چنين، در برخي موارد، دوركيم از الفاظ و كلماتي استفاده كرده‌ است كه مي‎تواند درك ديگران را از ديدگاه وي خدشه‎دار كند. در برخي موارد، دوركيم بين مفاهيم مغالطه كرده‎‌ است كه اين امر به نظريات او انتقاداتي را وارد‎ مي‎كند و در برخي موارد نيز مفاهيم و معناها به‌خوبي واضح و روشن نشده‌اند.