نقد و بررسي كتاب جامعۀ مصرفي و شهر پسامدرن

كتاب جامعۀ مصرفي و شهر پسامدرن روايت شكل‌گيري جامعۀ مصرفي و تناقضات آن در بطن تحولات اخير است. اين اثر سعي دارد ازطريق ديدگاه انديشمنداني چون باومن و بودريار نشان دهد كه تلاش مدرنيته در نگه‌داشت كم‌يابي، قطعيت، و بيگانه‌هراسي ناكام ‌مانده و در پسامدرنيته اين موارد به‌صورت هزينه‌گري، عدم قطعيت، و تسري پرسه‌زني به كل جامعه، درمقام مصرف‌كننده، به مدار زندگي بازگشته‌اند؛ جامعه‌اي كه ويژگي بارز آن اغواگري است و اگرچه افراد فكر مي‌كنند كه قدرت انتخاب و آزادي دارند، نوعي مشق بدني خودراه‌بر را در پيش مي‌گيرند كه هدف آن متناسب‌ساختن بدن خويش با وعدۀ كالاهاست. به‌موازات تغييرات جامعۀ مصرفي، در فضاي جهاني ـ محلي‌شدن نيز شاهد جاي‌گزيني دولت ـ ملت‌ها با شهرها درجايگاه بازي‌گران اصلي هستيم. در اين شهرها برخي افراد، گروه‌ها، و سازمان‌ها ابتكار عمل جهاني دارند و مكان و فضا را درمي‌نوردند، اما برخي ديگر مقهور مكان هستند و در فضاهاي طردشده‌اي مانند دگرجاها سير مي‌كنند. شهر پسامدرن علي‌رغم فضاهاي مصرفي و سلطۀ اخلاق مصرفي در آن هم‌چنان شهري افتراقي است. توجه بيش ‌از حد به جامعۀ مصرفي، وزن اندك مطالب مربوط به شهر پسامدرن، و توجه‌نكردن به ريخت‌زايي شهري ناشي از جامعۀ مصرفي ازجمله كاستي‌هاي كتاب هستند.