بررسي و تحليل آزمون ورودي كارشناسي ارشد رشتۀ زبان آلماني

كنكور كارشناسي ارشد از سرنوشت‌سازترين آزمون‌هايي است كه هرساله در كشور به گزينش داوطلبان در مقطع تحصيلات تكميلي مي‌پردازد. درواقع، اين آزمون بايد معيار سنجشي براي گزينش داوطلباني باشد كه درصورت قبولي اقبال موفقيت بيش‌تري در رشته مربوط خواهند داشت. از‌‌اين‌رو، آزمون بايد با معيارهاي استاندارد عدالت را تضمين كند و نقش سليقه و اقبال را به حداقل برساند. در مقاله حاضر پس از تعريف و تبيين ويژگي‌هاي عيني‌بودگي، پايايي، روايي، و غيره در آزمون، به بررسي اين ويژگي‌ها در سؤال‌هاي ترجمه آلماني به فارسي كنكور كارشناسي ارشد 1390-1394 پرداخته شده ‌است. بررسي اين ويژگي‌ها نشان داد كه سؤال‌هاي ترجمه به‌علت ماهيت سليقه‌اي خود متناسب اين آزمون نيستند و غالباً تاحد سنجش واژگان و درك مطلب تنزل مي‌يابند. مهم‌تر آن‌كه سؤال‌هاي ترجمه بايد ابزار سنجش مهارت ترجمه باشند و نمي‌توانند در كنكور، كه آزمون دانش زباني است، كاربردي داشته باشند.