پيروي شاعران روس از قالب‌هاي شعر فارسي

در پژوهش حاضر آن دسته از قالب‌هاي شعر فارسي بررسي مي‌شود كه شاعران روس بدان توجه نشان داده‌اند و از آن‌ها پيروي كرده‌اند. از آنجا كه شاعران بزرگ ايراني، مانند فردوسي، حافظ، سعدي، خيام، نظامي و... همواره احترام اديبان روس را برانگيخته‌اند، پيروي از شيوه‌ها، قالب‌ها و بن‌مايه‌هاي شعري آن‌ها يكي از راه‌هاي نزديك شدن روح و احساس آن‌ها به اين بزرگان ادب ايران زمين بوده‌است. بنابراين، اين سيره كه در سدۀ هجده و نوزده ميلادي آغاز شده بود، در سدۀ بيستم به اوج شكوفايي خود رسيد. در اين نوشتار سعي شده‌است تا قالب‌هاي شعري به ترتيب بسامد استفاده در ميان شاعران روس بررسي شود كه به ترتيب عبارتند از: رباعي، غزل و اشعار مردف، قصيده و ترجيع‌بند. هدف از اين نوشتار، بازنمايي يكي از وجوه شرق‌گرايي (آرينتاليزم) در ميان شاعران روسيه، يعني همان علاقه به استفاده از قالب‌ها و سبك‌هاي شعر زبان فارسي است. اين وجه از آرينتاليزم چندان توجه محققان ايراني را جلب نكرده‌است و پژوهش‌هاي پيشين عمدتاً بر نقش‌مايه‌هاي ايراني در آثار روسي متمركز بوده‌اند.