اثربخشي آموزش مهارت هاي زندگي بر توانمندسازي روان شناختي، حساسيت اضطرابي و خشم سربازان

زمينه و هدف: نظاميان بيشتر از افراد غيرنظامي در معرض آسيب هاي رواني قرار مي گيرند. هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي آموزش مهارت هاي زندگي بر حساسيت اضطرابي، توانمندسازي روانشناختي و خشم سربازان بود. روش و مواد: اين مطالعه از نوع نيمه آزمايشي با پيش آزمون پس آزمون و گروه شاهد بود. 60 نفر از سربازان پادگان گروه پدافند هوايي شهيد جهان تاش شهر خنداب با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دوگروه آزمايش و شاهد جايگزين شدند، در ابتدا براي هر گروه با استفاده از پرسشنامه هاي حساسيت اضطرابي، پرسشنامه استاندارد توانمندسازي روان شناختي، پرسشنامه استاندارد خشم Spielberger اجرا گرديد. سپس آموزش مهارت هاي زندگي به گروه آزمايش ارائه گرديد و پس از اتمام برنامه آموزشي، از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. داده ها با استفاده از تحليل كواريانس چند متغيره و نرم افزار SPSS-22 تجزيه و تحليل شدند.يافته ها: ميانگين (انحراف معيار) توانمندسازي روان شناختي گروه آزمايش از (17.2) 63.4 در پيش آزمون به (11.7) 80.2 در پس آزمون افزايش يافت (0.01 P) اما ميانگين (انحراف معيار) گروه گواه در پيش آزمون، (5.3) 61.7 بود كه در پس آزمون به (6.3) 64.7 رسيد كه اين تفاوت از نظر آماري معنادار نبود. ميانگين (انحراف معيار) حساسيت اضطرابي گروه آزمايش از (2.8) 54.5 در پيش آزمون به (6.1) 48.9 در پس آزمون كاهش يافت (0.01 P) اما ميانگين (انحراف معيار) گروه گواه در پيش آزمون، (5.8) 53.3 بود كه در پس آزمون به (6.4) 52.9 رسيد كه اين تفاوت از نظر آماري معنادار نبود. ميانگين (انحراف معيار) خشم گروه آزمايش از (7.1) 27.7 در پيش آزمون به (9.1) 22.7 در پس آزمون كاهش يافت (0.01 P) اما ميانگين (انحراف معيار) گروه گواه در پيش آزمون، (5.3) 27.5 بود كه در پس آزمون به (5.8) 27.9 رسيد كه اين تفاوت از نظر آماري معنادار نبود.نتيجه گيري: مطالعه نشان داد كه آموزش مهارت هاي زندگي باعث افزايش توانمندي روان شناختي و كاهش حساسيت اضطرابي و خشم سربازان شد.