اثربخشي يكپارچه‌سازي رفتاردرماني ديالكتيكي مبتني بر ذهن شفقت‌ورز بر كاهش واكنش‌پذيري شناختي و انگيزه‌هاي اقدام به خودكشي در افراد اقدام كننده

اين پژوهش باهدف اثربخشي يكپارچه‌سازي رفتاردرماني ديالكتيكي مبتني بر ذهن شفقت‌ورز بر كاهش واكنش‌پذيري شناختي و انگيزه‌هاي اقدام به خودكشي در افراد اقدام كننده انجام شد. روش‌ تحقيق حاضر از نوع آزمايشي با طرح پيش‌آزمون پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه‌ي آماري اين پژوهش را كليه‌ي افراد 16 تا 40 ساله اقدام كننده به خودكشي به روش مسموميت دارويي در فاصله ماه‌هاي مهر تا بهمن سال 1396 به بيمارستان‌ امام خميني (ره) شهر كرمانشاه تشكيل دادند. نمونه آماري اين پژوهش شامل 26 نفر از افراد اقدام كننده به خودكشي و داوطلب شركت در مداخله بودند، كه به روش نمونه‌گيري تصادفي انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايشي و گواه گمارده شدند. گروه‌ آزمايش 14 جلسه درمان يكپارچه رفتاردرماني ديالكتيكي مبتني بر ذهن شفقت‌ورز را دريافت كردند. آزمودني‌هاي گروه‌هاي‌ آزمايشي و گواه در مرحله پيش‌آزمون و پس‌آزمون به پرسشنامه‌هاي واكنش‌پذيري شناختي و انگيزه براي اقدام به خودكشي پاسخ دادند. پس از جمع‌آوري داده‌ها به‌منظور رعايت جوانب اخلاقي، براي اعضاي گروه ليست انتظار 10 جلسه مشاوره گروهي برگزار شد. نتايج تحليل كوواريانس تك متغيري (ANCOVA) نشان داد كه درمان يكپارچه بر واكنش پذيري و انگيزه اقدام به خودكشي اثربخش است. توجه به نتايج به‌دست‌آمده مبني بر اثربخشي يكپارچه‌سازي رفتاردرماني ديالكتيكي مبتني بر ذهن شفقت‌ورز بر كاهش مؤلفه‌هاي واكنش‌پذيري شناختي و انگيزه‌هاي اقدام به خودكشي مي‌توان از اين مداخله در كنار درمان دارويي و ديگر درمان‌هاي مبتني بر شواهد براي افراد اقدام كننده به خودكشي به‌عنوان روش‌ درماني مفيد و مكمل استفاده نمود.