تحليل مفهوم زمان در پرفورمنس آرت بر اساس نظريات ژيل دلوز

دلوز هنر را مجموعه اي از درك ها و تاثيرها مي داند كه هدف شان رهايي مخاطب است از كليشه ها. پرفورمنس آرت نيز با رويكردش به مسائل اجتماعي در صدد بر هم زدن كليشه هاست. اما هدف اين مقاله پرداختن به مفهوم زمان به عنوان مولفه اي اساسي در آثار پرفورمنس آرت است براي پاسخ به اين پرسش: چه قابليتي در رويكرد هنرمند به اين مولفه براي بيان مسائل اجتماعي نهفته است؟ در اين پژوهش كيفي كه به روشي توصيفي- تحليلي انجام يافته مشخص گرديد، دلوز با تاثير از انديشه برگسون زمان را امري كيفي و ديرند را زمان حقيقي مي داند كه در شدن مدام است. با تحليل آثار شناخته شده پرفورمنس آرت كه بر مولفه زمان تاكيد داشته اند، به اين نتيجه رسيديم كه هنرمند با قاب بندي اثرش مخاطب را متوجه ديرند و امر گشوده حيات ساخته و از اين طريق او را به بازانديشي در امور استعلايي برساخته توسط رژيم هاي حقيقت حاكم بر اجتماع فرا مي خواند.