اثر بخشي آموزش تصويرسازي ذهني بر كاهش اضطراب و افزايش شادكامي بيماران جراحي قلبي

​زمينه : پژوهش حاضر با هدف بررسي اثر بخشي آموزش تصويرسازي ذهني بر كاهش اضطراب و افزايش شادكامي بيماران قلبي صورت گرفت روش كار : پژوهش از نوع نيمه آزمايشي همراه با گروه آزمايش و گواه بود. روش نمونه گيري از ميان بيماران مبتلا به ناراحتي قلبي كه براي درمان به درمانگاه بيمارستان تخصصي و فوق تخصصي نورنجات شهر تبريز مراجعه نموده بودند، انتخاب شدند. براساس نمونه گيري هدفمند از ميان اين افراد، 40 نفر در مرحله اوليه انتخاب شدند و به صورت تصادفي 20 نفر در گروه كنترل و 20 نفر در گروه آزمايش قرار گرفتند. پرسشنامه هاي شادكامي و اضطراب در پيش آزمون توسط آنان تكميل شد. سپس براي شركت كنندگان در گروه آزمايش جلسات تصويرسازي ذهني به صورت گروهي طي 10 جلسه در بيمارستان قبل از عمل جراحي قلبي برگزار شد. بعد از جلسه دهم مجدداً از افراد خواسته شد كه پرسشنامه هاي مذكور را تكميل نمايند. براي تحليل داده ها از آمار توصيفي (ميانگين و انحراف معيار) و آمار استنباطي از تحليل كواريانس تك متغيري استفاده شد. يافته ها : يافته هاي پژوهش نشان داد كه ميانگين نمرات شادكامي گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل به طور معناداري افزايش و ميانگين نمرات اضطراب گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل به طور معناداري كاهش يافت (P 0/05) نتيجه گيري: نتايج نشان مي دهد كه تصويرسازي ذهني بر كاهش اضطراب و افزايش شادكامي بيماران مبتلا به ناراحتي قلبي مؤثر است.