ميزان رعايت بهداشت دست توسط پرسنل بيمارستان طالقاني شهر تبريز

زمينه: رعايت بهداشت دست يكي از اثربخش ترين راهكارهاي پيشگيري و كنترل عفونت هاي بيمارستاني مي باشد. اين مطالعه با هدف تعيين ميزان پذيرش بهداشت دست و تأثير اجراي مداخلات آموزشي بر ميزان بهداشت دست در بيمارستان طالقاني تبريز. روش كار: اين پژوهش به صورت توصيفي مداخله اي انجام شد. حجم نمونه شامل پزشكان، پرستاران و ساير كاركنان بود كه نمونه ها با ضريب اطمينان 95% و احتساب 10% ريزش نمونه ها براي هر گروه 25 نفر محاسبه گرديد كه در مجموع 300 نفر (150 نفر براي مرحله قبل مداخله و 150 نفر براي مرحله بعد مداخله) به روش غيراحتمالي در دسترس انتخاب شدند. فرد ناظر موقعيت هاي لازم براي بهداشت دست و عملكردهاي صورت گرفته در آن موقعيت ها را ثبت مي نمود. جمع آوري داده ها به مدت شش ماه از مهرماه تا اسفند سال 1393 بود. تجزيه و تحليل داده ها توسط SPSS 17 و با استفاده از آمار توصيفي و آزمون آماري مك نمار صورت گرفت. يافته ها: قبل از اجراي مداخله، 1465 فرصت بهداشت دست و پس از مداخله 1457 فرصت بهداشت دست ايجاد شده بود. ميزان رعايت بهداشت دست در كل از 42.8 درصد به 57.3 درصد ارتقا پيدا كرد. بهداشت دست در تمامي بخش هاي بيمارستان ارتقا يافته و ارتباط آماري معني داري در رعايت بهداشت دست ميان گروه هاي حرفه اي وجود داشت؛ به طوري كه در پرستاران ميزان رعايت بهداشت دست 68 درصد (p 0.001) و در پزشكان بهداشت دست به ميزان 59 درصد رعايت مي گرديد. نتيجه گيري: در مطالعه ي حاضر، مداخلات آموزشي تأثيرات قابل ملاحظه اي در بهبود رعايت بهداشت دست داشت. البته با وجود موفقيت مداخلات در رعايت بهداشت دست، هيچ كدام نمي توانند تأثيرات بلند مدتي داشته باشند. لذا پيشنهاد مي گردد مميزي هاي مستمر صورت گرفته و نتايج آن ها به پرسنل بازخورد داده شود.