عوامل مرتبط با رفتارهاي خود مراقبتي ارتقاء دهنده سلامت در نوجوانان

زمينه و اهداف: برخي از رفتارهاي ارتقاء دهنده يا مخرب سلامت، در دوران نوجواني شكل مي گيرند و اغلب تا سنين بزرگسالي باقي مي مانند. لذا، مطالعه حاضر با هدف بررسي عوامل مرتبط با رفتارهاي خود مراقبتي ارتقاءدهنده سلامت در نوجوانان انجام شد. مواد و روش ها: اين مطالعه توصيفيتحليلي در بين 426 نفر از دانش آموزان شهر تبريز در سال 1395 انجام شد. براي گردآوري داده ها از پرسش نامه ارتقاي سلامت نوجوان (AHP) استفاده شد. داده ها در نرم افزار Spss 16 وارد و با استفاده از روش هاي آمار توصيفي، تي مستقل، ضريب همبستگي پيرسون و اسپيرمن مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: ميانگين نمره كلي رفتارهاي خودمراقبتي در نوجوانان 69.83 بود. از بين شش بعد رفتارهاي ارتقاءدهنده سلامتي، مسئوليت پذيري سلامت و تحرك بدني در نوجوانان وضعيت مناسبي نداشتند. نوجوانان در بعد رشد معنوي از نمره بالايي (80.62) برخوردار بودند. ازنظر وضعيت خودمراقبتي بين نوجوانان دختر و پسر، تفاوت معناداري وجود داشت (0.05≥p). بين خودمراقبتي با سن، بعد خانوار و رتبه تولد، ارتباط معنادار يافت نشد (P≤0. 05). بين تحصيلات پدر و بعد خانوار با رفتارهاي تغذيه اي نوجوانان، تفاوت معنادار وجود داشت (0.05≥p). نتيجه گيري: مطالعه حاضر نشان داد، مسئوليت پذيري سلامت در نوجوانان كم بوده و از تحرك بدني كافي برخوردار نبودند، كه به دستاندركاران سلامت هشدار مي دهد برنامه هاي سلامت در مدارس را جدي بگيرند، تا منجر به ارتقاي رفتارهاي خودمراقبتي در نوجوانان شود.