بررسي عوامل دموگرافيكي و باليني تأثيرگذار بر سبك باروري در ايران: يك مطالعه مروري

سبك باروري از مهمترين عوامل در ميزان رشد و تغييرات ساختار جمعيتي محسوب مي‌شود و شناسايي عوامل موثر بر آن مي‌تواند در اتخاذ سياست‌هاي جمعيتي و كنترل رشد جمعيت تأثيرگذار باشد. هدف از مطالعه حاضر، مرور عوامل دموگرافيك و باليني تأثيرگذار بر سبك باروري در ايران بود.اطلاعات با جستجو در مستندات جمعيت شناسي، وب‌سايت‌هاي رسمي ثبت اسناد و آمار كشور، پايگاه‌هاي اطلاعاتي انگليسي و فارسي زبان Cochrane Web of Knowledge، PubMed، Scopus، Google Scholar، Magiran، Medlib و SID جمع‌آوري شد. جستجو شامل دوره زماني 1991 تا 2017 ميلادي بوده و بين تمامي انواع مقالات كامل مشاهدهاي، مداخله اي انجام شد كليدواژه هاي جستجو عبارت بود از: «باروري (Fertility)»، «عوامل پيش‌آگهي‌كننده Prognostic Factors))»، «تعيين‌كننده، باروري Determinant, Fertility))»، «دموگرافيك، عوامل (Factor, Demographic)». با بررسي خلاصه مقالات 107 مقاله انتخاب شد، اما در نهايت تعداد 31 مقاله واجد شرايط براي ورود به مطالعه بودند. نتايج مطالعه نشان داد كه سن ازدواج، ميزان تحصيلات زنان و اشتغال زنان از مهمترين عوامل تأثيرگذار در سبك باروري است، كما اينكه فاصله سني بين زوجين، عوارض بارداري بر روي مادر و جنين در بارداري‌هاي قبلي، تعداد فرزندان قبلي و جنسيت فرزند(ان) قبلي از ديگر عوامل تأثيرگذار بر سبك باروري گزارش شده بود. بر اساس يافته‌هاي اين مطالعه، سن زن و مرد در زمان ازدواج، سطح تحصيلات زنان و شاغل بودن شان از عوامل بسيار مهم و تأثيرگذار بر سبك باروري است. همچنين عدم توازن در فرزندآوري در قشرهاي مختلف جامعه به‌چشم مي‌خورد؛ به‌طوري‌كه اشتغال زنان و تحصيلات بالاتر در زنان يك مانع مهم بر آن محسوب مي‌شود.