مقايسه اثربخشي توانبخشي شناختي و درمان تلفيقي توانبخشي شناختي و تنظيم هيجان بر كيفيت زندگي بيماران مبتلا به اچ آي وي داراي مشكلات عصب شناختي

مقدمه: پژوهش حاضر به مقايسه اثربخشي توانبخشي شناختي و درمان تركيبي توانبخشي شناختي و تنظيم هيجان بر كيفيت زندگي بيماران مبتلا به HIV داراي مشكلات عصب شناختي پرداخت. روش: طرح پژوهش از نوع نيمه آزمايشي به­صورت پيش آزمون پس آزمون و پيگيري با دو گروه آزمايش بود. 46 بيمار مبتلا به اچ آي وي داراي مشكلات عصب شناختي به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (23 نفر) گمارده شدند. گروه آزمايش اول درمان توان بخشي شناختي آرام و گروه آزمايش دوم علاوه بر درمان توانبخشي شناختي آرام، درمان تنظيم هيجان بر پايه رفتاردرماني ديالكتيك را نيز دريافت نمود. شركت كنندگان، فرم كوتاه پرسشنامه كيفيت زندگي بيماران HIV را در پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري كامل كردند. براي تجزيه و تحليل داده­ها از تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر استفاده شد يافته ها: در مرحله پس ­آزمون گروه آزمايشي دوم، بهبود قابل توجهي در كيفيت زندگي داشت. در مرحله پيگيري نيز گروه آزمايش دوم نسبت به گروه آزمايش اول بهبودي بيشتري را نشان داد. با اين حال، در مرحله پيگيري، هر دو گروه كاهش اندكي در مقايسه با مرحله پس آزمون داشتند نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه درمان تركيبي توانبخشي شناختي و تنظيم هيجان در بهبود كيفيت زندگي بيماران مبتلا به HIV داراي مشكلات عصب شناختي از درمان توانبخشي شناختي به تنهايي، مؤثرتر است.