تاثير تمرينات پيلاتس بر برخي عوامل رواني و رابطه آن با شاخص توده بدني زنان چاق غيرفعال.

مقدمه: امروزه بحث سلامت در حوزه هاي جسماني و روانشناختي افراد غير فعال از موضوعات مهم جهاني است. هدف از اين مطالعه،بررسي تاثير يك دوره تمرينات پيلاتس بر برخي عوامل رواني و رابطه آن با شاخص توده بدني زنان چاق غيرفعال شهر اهواز بود. روش: اين پژوهش مطالعه اي نيمه تجربي با طرح پيش آزمون پس آزمون بود. 30 نفر از زنان چاق و غير فعال از مناطق مختلف شهر اهواز به عنوان آزمودني در تحقيق انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه كنترل و تجربي تقسيم شدند. آزمودني هاي گروه تجربي به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه 40-60 دقيقه در تمرينات منتخب پيلاتس شركت كردند. ابزار گردآوري اطلاعات شامل پرسشنامه ويژگي هاي جمعيت شناختي و پرسشنامه افسردگي، اضطراب و استرس (DASS21) بود. براي تجزيه و تحليل داده هااز آزمون آماري T مستقل، Paired Ttest و ضريب همبستگي پيرسون استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه بين ميانگين امتيازات استرس، اضطراب و افسردگي نمونه هاي پژوهش قبل و بعد از مداخله در گروه تجربي تفاوت معناداري وجود دارد. همچنين بين شاخص توده بدني و ميزان افسردگي، استرس و اضطراب آنان رابطه مثبت و معناداري وجودداشت. نتيجه‌گيري: به طور كلي نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه احتمالا تمرينات پيلاتس موجب بهبود و پيشگيري مشكلات روانشناختي زنان چاق غير فعال مي‌گردد.