ارتباط حس انسجام، تفكر مثبت و خودافشايي هيجاني با كيفيت زندگي بيماران مبتلا به سرطان

مقدمه: مطالعه حاضر با هدف بررسي ارتباط حس انسجام، تفكر مثبت و خود افشايي هيجاني با كيفيت زندگي بيماران مبتلا به سرطان انجام شد. روش: جامعه پژوهش را كليه بيماران مبتلا به سرطان بستري‌شده در بيمارستان امام خميني (ره) شهر اردبيل در سال 1395 تشكيل دادند كه از بين آن‌ها 100 نفر به‌صورت در دسترس به‌عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. جمع آوري داده ها به وسيله چهار پرسشنامه كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني (WHQOLBRIEF)،حس انسجام (COS)، جهت مداري زندگي (TOLR) و خودافشايي هيجاني (ESDS) انجام شد. براي تحليل داده ها نيز از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه استفاده شد. يافته‌ها: نتايج تحليل نشان داد كه بين حس انسجام و تفكر مثبت با كيفيت زندگي بيماران مبتلا به سرطان رابطه مثبت معناداري وجود دارد. از بين مؤلفه‌هاي خودافشايي شادي، آرامش و بي حسي با كيفيت زندگي رابطه مثبت، افسردگي، حسادت، خشم، اضطراب و ترس با كيفيت زندگي بيماران مبتلا به سرطان رابطه منفي داشت. نتايج تحليل رگرسيون چندگانه نشان داد حس انسجام 59 درصد، تفكر مثبت 29 درصد و خودافشايي هيجاني 29 درصد توانايي پيش‌بيني كيفيت زندگي بيماران مبتلا به سرطان را دارند. نتيجه‌گيري: اين يافته ها نشان مي‌دهد كه حس انسجام، تفكر مثبت و خود افشايي هيجاني در پيش‌بيني كيفيت زندگي بيماران سرطاني كاربرد دارند، لذا اين يافته ها مي تواند تلويحات مهمي در زمينه پيگيري از مشكلات روان‌شناختي در اين بيماران داشته باشد.