موانع بكارگيري اطلاعات هواشناسي توسط كشاورزان: يك تحليل آميخته

استفاده‏ي مؤثر اطلاعات هواشناسي اهميت زيادي در كاهش آسيب‎پذيري كشاورزان در برابر تغييرات آب و هوايي دارد. هدف كلي اين پژوهش شناسايي و تحليل موانع بكارگيري اطلاعات هواشناسي به‌ وسيله‌ي كشاورزان است. براي دستيابي به اين هدف، پژوهش در دو فاز كيفي و كمي انجام گرفت. هدف فاز اول، شناسايي مفاهيم اوليه‎ي مرتبط با موانع بكارگيري اطلاعات هواشناسي بود. براي اين منظور، 12 مصاحبه ي عميق با كشاورزان شهرستان نقده طبق روش نمونه‏ گيري هدفمند گلوله برفي انجام گرفت. هدف فاز دوم، تلخيص مفاهيم مستخرج از مصاحبه‎ هاي انجام شده در فاز اول و پيكربندي آن‌ها در قالب عوامل كلي بود. براي اين منظور از تحليل عاملي اكتشافي استفاده شد. جامعه ‎ي آماري اين فاز تمامي كشاورزان شهرستان نقده بوده (9006=N) كه تعداد 368 نفر از آن‌ها با استفاده از روش نمونه‎گيري تصادفي طبقه‎ اي با انتساب متناسب به‌ عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش در اين فاز، پرسشنامه‎اي بسته ‎پاسخ بود كه از مفاهيم استخراج شده در مرحله‎ ي كيفي استخراج شده بود. روايي ابزار با استفاده از نظرات متخصصان دانشگاهي مورد تأييد قرار گرفت. براي تعيين پايايي نيز از مقادير همبستگي هر يك از گويه‎ها با كل گويه‎ها استفاده شد. نتايج تحليل عاملي اكتشافي نشان داد كه موانع بكارگيري اطلاعات هواشناسي شامل موانع‎ آموزشي ـ ارتباطي ، موانع هنجاري ، موانع اطلاع‎رساني ، موانع زيرساختي ـ سياست‌ گذاري و موانع‎ تخصصي و اقتصادي هستند. اين پنج مانع توانستند 54/96 درصد از واريانس موانع بكارگيري اطلاعات و هواشناسي را پيش‎بيني كنند. در نهايت پيشنهاد شد كه از رسانه‎هاي جمعي و شبكه‎ هاي مجازي به‌عنوان ابزار تسهيل‎ كننده‎ي استفاده از اطلاعات هواشناسي استفاده شود.