تبيين راهبردهاي مراقبت از خود و عوامل موثر بر آن در جانبازان مبتلا به اختلال استرس مزمن پس از ضربه جنگ: مطالعه كيفي

Self-Care Strategies and Its Effective Factors in Veterans with Chronic Posttraumatic Stress Disorder: A Qualitative Study

سابقه و هدف: خود مراقبتي مي‌تواند با توانمند سازي مبتلايان به اختلال استرس پس از سانحه در فرايند بهبودي و سلامت شان موثر واقع شود. از آن‌جا كه تصوير واضحي از نحوه خودمراقبتي مبتلايان به اختلال استرس مزمن پس از ضربه ناشي از جنگ وجود ندارد، بنابراين هدف از انجام اين مطالعه، تبيين راهبردهاي مراقبت از خود در جانبازان مبتلا به اختلال استرس مزمن پس از ضربه جنگ مي‌باشد. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر، بخشي از نظريـه زمينـه‌اي است كه در سـال 1394 تا 1396 انجام يافت. داده‌ها با استفاده از مصاحبه‌هاي عميق نيمه سـاختار يافتـه و يادداشـت‌هـاي در عرصه جمع‌آوري شد. 12 رزمنده جانباز و 13 فرد دخيل در خود مراقبتي آنان با روش نمونه‌گيري هدفمند از جانبازستان بقيه ا... اعظم، كلينيك روانپزشكي صدر و مركز مشاوره غرب تهران در آن مشاركت نمودند. تجزيه و تحليل داده‌ها طبق روش كوربين و اشتراوس صورت گرفت. يافته‌ها: فروپاشي انسجام وجودي» بـه عنوان مهم ترين نگراني جانبازان مبتلا به اختلال پس از ضربه جنگ شناسايي شد. عوامل تاثيرگذار و مداخله‌گر شامل معنويت، دانش فرد، حمايت خانواده و حمايت جامعه و تسهيلات سازمان، ابعاد و پيامد مربوط به بيماري، ساختار شخصيتي، ماهيت و ابعاد مربوط به درمان بيماري و حمايت ناكافي از سوي سازمان به عنوان تسهيل‌كننده‌ها و بازدارنده‌هاي راهبردهاي خود مراقبتي بودند. راهبردهاي خود مراقبتي شامل مقابله ناسازگار (فرار و اجتناب، انزواطلبي، سركوب، رفتار تكانشي) و سازگار (پايبندي به درمان، جستجوي حمايت اجتماعي، تمسك معنوي، تلاش براي حفظ و كسب استقلال) بود. استنتاج: راهبردهاي خود مراقبتي جانبازان بر حسب عوامل ساختاري زمينه‌اي مي‌توانست متفاوت باشد. منابع حمايتي (خانواده، جامعه و سازمان) مي‌توانند در روند خود مراقبتي اين گروه از جانبازان با تسهيل كاربرد راهبردهاي مقابله سازگار در جهت بازسازي انسجام وجودي شان مداخله نمايند

Background and purpose: Self-care activities can be effective in empowering patients with posttraumatic stress disorder (PTSD) in their recovery and health. There are limited information on self-care practices undertaken by veterans with chronic PTSD, so, this study aimed at exploring these strategies in this population. Materials and methods: The present study is the part of grounded theory that was carried out during 2015-2017. Data were collected via semistructured in-depth interviews and field notes. Twelve veterans with chronic PTSD and 13 caregivers participated. They were selected via purposive sampling from Baqiyatallah-Azam Hospital, Sadr Psychiatric Clinic, and West Tehran Consulting Center. Data were analyzed by Corbin and Strauss approach. Results: The loss of existential integrity was identified as the main concern of veterans with chronic PTSD. Effective and intervening factors in performing self-care activities included spirituality, personal knowledge, family supports, social supports, and institutional facilities, while the dimensions and outcomes of the disease, personality traits, the nature and dimensions of treatments, and inadequate organizational supports were the barriers to self-care. Self-care strategies included incompatible coping (escape or avoidance, isolation, repression and impulsive behavior) and compatible coping (adherence to treatment, seeking social supports, spiritual holding, and attempts to gain and maintain independence). Conclusion: Self-care strategies of combat veterans with chronic PTSD could be different based on contextual-structural factors. Supportive sources (family, society, and organization) could help in facilitating the use of consistent and effective coping strategies to reconstruct existential integrity.