تعيين شاخص اقليم آسايش گردش‌ گري استان خراسان رضوي با استفاده از GIS

زمينه و هدف: ويژگي هاي آب و هوايي يك منطقه، گردش گري را تحت تاثير قرار مي دهد. همه عناصر اقليمي در سلامتي، آسايش، تفريح مردم و جلب گردش گري نقش دارند، ولي تاثير برخي از عناصر اقليمي مانند دما، رطوبت نسبي، ساعات آفتابي و سرعت باد اهميت بيشتري دارد. ارزيابي شرايط زيست اقليمي و شناسايي محدوده هاي زماني آسايش يا عدم آسايش اقليمي حاكم بر منطقه، پايه و اساس بسياري از برنامه ريزي هاي عمراني ناحيه اي، به ويژه در زمينه مسايل شهري، معماري هم ساز با اقليم وگردش گري است. روش بررسي: در اين پژوهش با استفاده از شاخص اقليم آسايش ميسنارد (ET) و قابليت نرم افزار ArcGIS در ميان يابي عناصر اقليمي، تعميم داده هاي نقطه اي به پهنه اي و تركيب نقشه ها، زمان ها و مكان هاي مساعد جهت حضور گردش گران در استان خراسان رضوي طي دوره آماري 21 ساله (2011-1990) انجام شده است. يافته ها: با توجه به نتايج به دست آمده، دوره آسايش اقليمي در ايستگاه هاي مختلف استان در فاصله بين ماه هاي مه تا سپتامبر قرار دارد.  هم چنين نتايج نشان داد بيشتر نقاط استان در فاصله بين ماه هاي دسامبر، ژانويه و فوريه در وضعيت سرد قرار دارند و براي گردش گري مناسب نيستند. نتايج نقشه هاي پراكندگي شاخص ميسنارد (ET)نشان مي دهد كه شاخص اقليم آسايش جهت توسعه توريسم استان، بيشتر در مركز و شمال استان قرار مي گيرد و دوره مناسب در اين قسمت ها از بقيه مناطق استان طولاني تر است. نتيجه گيري: بر اساس نتايج به دست آمده از اين تحقيق مشخص شد كه ماه هاي ژانويه، فوريه، دسامبر و مارس (اسفند) به دليل سرما و بارش در استان به طور كلي براي حضور گردش گر مناسب نيست، مخصوصا نواحي شمالي استان به علت وجود پر فشار سيبري شرايط نامناسب تري دارند. ماه هاي سپتامبر(شهريور)، اوت(مرداد)، ژوئن(خرداد) و مه (ارديبهشت ) به ترتيب از نظر اقليمي بهترين زمان جهت گردش گري مي باشد. هم چنين نتايج اين تحقيق نشان داد ايستگاه هاي نيشابور و تربت حيدريه داراي بيشترين زمان مطلوب و سبزوار داراي كمترين زمان مطلوب براي گردش گري است.