الگوي بررسي نيازهاي تفرجي بازديد كنندگان پارك ‌هاي جنگلي (مطالعه موردي: پارك جنگلي دلند)

زمينه و هدف: امروزه صنعتي شدن، شهري شدن و افزايش مشغله‏هاي زندگي سبب تقاضاي چشمگير براي محيط‏هاي طبيعي و به طبع آن نياز به تفرج شده است. پارك‏هاي جنگلي طبيعي از جمله مناطق طبيعي تامين‏كننده نيازهاي تفرجي انسان هستند. يك سيستم تفرجي براي آن كه بتواند پاسخگوي نيازهاي مراجعه‏كنندگان باشد، بايد بر مبناي نيازهاي مختلف تفرجي گروه‏هاي استفاده‏كننده ساخته شود. روش بررسي: در مطالعه حاضر، روش كلاوسون براي بررسي نيازهاي تفرجي بازديدكنندگان در پارك جنگلي طبيعي دلند در شرق شهر گرگان، استفاده شد. همچنين، آزمون يومان‌ويتني جهت بررسي ارتباط بين جنسيت و معيارهاي انگيزه افراد از حضور در پارك، ميزان شلوغي قابل قبول پارك و بهترين راه تامين امنيت پارك استفاده شد. براي انجام مطالعه 168 پرسشنامه توسط بازديدكنندگان پارك در فصول تابستان و پاييز 1391 تكميل گرديد. در اين پرسشنامه سوالاتي در مورد علايق تفرجگاهي افراد و وضعيت امكانات تفرجي پارك مطرح شد. يافته ها: به طور خلاصه، نتايج نشان داد اغلب بازديدكنندگان با هدف كسب آرامش روحي و تفرج به اين منطقه مي‏آيند و 94 درصد افراد معتقدند امكانات پارك براي بازديدكنندگان كافي و مناسب نيست. نتايج آزمون يومان‌ويتني نشان داد تفاوت معني‌داري بين دو گروه جنسيتي زن و مرد در خصوص معيارهاي ذكر شده وجود دارد. نتيجه گيري: مطابق با نتايج، اكثر بازديدكنندگان براي گذراندن اوقات فراغت خود پارك‏هاي جنگلي را در اولويت اول قرار مي‏دهند، بنابراين مديران بايد در تامين نيازهاي افراد در اين مناطق جهت كسب رضايتمندي بازديدكنندگان تلاش نمايند. نتايج مي‏تواند به مديران و برنامه‏ريزان در مديريت تفرجگاه‏ها، برآورده نمودن خواسته‏ها و نيازهاي بازديدكنندگان، ارتقا كيفيت تفرجگاه و مديريت بهينه آن كمك نمايد.