مدل سازي دو بعدي نرخ تجديدپذيري آب در خليج گرگان

زمينه و هدف: نرخ تجديدپذيري از جمله شاخص هاي مهم در تجزيه و تحليل وضعيت كيفي احجام آبي محسوب مي گردد. در اين تحقيق به منظور بررسي نرخ تجديدپذيري آب در خليج گرگان نسبت به جفت نمودن دو ماژول هيدروديناميكي و انتقالپخش مدل دو بعدي مايك21 اف ام اقدام گرديده است. روش بررسي: مدل سازي تحت 4 رويداد فرضي مختلف با در نظر گرفتن عوامل وزش باد، ورودي رودخانه ها، بارش، تبخير و نوسان آب در دهانه آشورآده-بندرتركمن اجرا گرديد. يافته‌ها: نتايج مدل سازي بيان گر آن بود كه خليج گرگان داراي نرخ تجديدپذيري كل به ميزان 0.0181 بر روز مي باشد. تغييرات به وجود آمده در ميزان نرخ تجديدپذيري به شدت تحت تاثير رژيم هيدروديناميك حاكم بر خليج گرگان قرار داشت. نرخ تجديدپذيري در فاصله 1 كيلومتر از دهانه ورودي كم تر از يك بر روز بود. نرخ اين شاخص زماني با حركت در امتداد محور طولي خليج از شرق به غرب كاهش يافت. نرخ تجديدپذيري در نواحي شمال شرقي نسبت به نواحي متناظر در جنوب شرق بيشتر بوده است. در نواحي غربي خليج تفاوت چنداني در ميزان اين شاخص زماني در بخش هاي شمالي و جنوبي وجود نداشت. نتايج مدل سازي در چهار فصل سال بيان گر آن بود كه ميزان تجديدپذيري كل در فصل زمستان و بهار بيشتر از تابستان و پاييز مي باشد كه به ترتيب با روندهاي افزايش و كاهش درون ساليانه سطح آب در درياي كاسپي منطبق مي باشند. بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به كم بودن نرخ تجديدپذيري آب در خليج گرگان مي توان به صراحت گفت كه سيستم تعويض آب در اين پيكره آبي با سرعت آهسته اي انجام شده و هرگونه استفاده از آن بايد با مطالعات و تمهيدات بيشتر صورت پذيرد.