ارزيابي توان محيط زيست براي انتخاب ساخت‌گاه نيروگاه هسته‌اي با تركيب منطق بولين فازي (مطالعه موردي: منطقه سحرخيز استان گيلان)

زمينه و هدف: ارزيابي توان محيط زيست براي انتخاب ساخت گاه نيروگاه هسته اي با رعايت الزامات آژانس بين المللي انرژي اتمي و در چارچوب اصول آمايش سرزمين يك عامل بسيار مهم در دست يابي به توسعه پايدار است. ارزيابي دقيق توان محيط زيست باعث استقرار مناسب نيروگاه هسته اي در مناطق ساحلي مطابق با ملاحظات اكولوژيك و اجتماعي اقتصادي خواهد شد. هدف عمده اين پژوهش ارزيابي توان محيط زيست براي انتخاب ساخت گاه نيروگاه هسته اي در منطقه سحرخيز استان گيلان با استفاده از تركيب منطق بولين فازي برپايه تركيب خطي وزن دار در محيط سيستم اطلاعات جغرافيايي است. روش بررسي: ابتدا با بررسي منابع آژانس بين المللي انرژي اتمي، معيارهاي انتخاب ساخت گاه نيروگاه هسته اي مشخص گرديد. سپس كليه لايه هاي اكولوژيك و اجتماعي اقتصادي وارد محيط سيستم اطلاعات جغرافيايي شد و استانداردسازي لايه ها صورت گرفت. در مرحله بعد از فرآيند تحليل سلسله مراتبي برپايه مقايسه زوجي براي وزن دهي لايه ها استفاده گرديد. در نهايت كليه لايه هاي اكولوژيك و اجتماعي اقتصادي از طريق تركيب منطق بولين فازي برپايه روش تركيب خطي وزن دار تلفيق شدند. يافته ها: پس از تلفيق لايه هاي اكولوژيك و اجتماعي اقتصادي با استفاده از تركيب منطق بولين فازي برپايه روش تركيب خطي وزن دار، مشخص شد كه كل مساحت منطقه سحرخيز استان گيلان براي انتخاب ساخت گاه نيروگاه هسته اي نامناسب است. نتيجه گيري: نتايج نشان مي دهد بر طبق الزامات آژانس بين المللي انرژي اتمي و كميسيون نظارت هسته اي آمريكا جهت ارزيابي توان محيط زيست براي انتخاب ساخت گاه نيروگاه هسته اي در منطقه سحرخيز استان گيلان، روش منطق بولين فازي برپايه تركيب خطي وزن دار انعطاف پذيري و دقت بالاتري در مقايسه با روش منطق بولين دارد.