ارزيابي زيستي رودخانه بالخلو اردبيل بر اساس شاخص هاي كمي (شانون مارگالف پيلو)

زمينه و هدف: رودخانه بالخلو به عنوان يكي از سرشاخه هاي اصلي رود قره سو اردبيل و تامين كننده آب سد يامچي مي‌باشد و با توجه به وجود منابع آلاينده مختلف مانند پساب مناطق مسكوني، صنعتي و كشاورزي و آبگرم معدني، بررسي كيفي اين رودخانه براي حفظ حيات آن ضروري مي باشد. امروزه در مطالعات تعيين كيفيت آب، بررسي حضور درشت بي مهرگان كفزي به عنوان شاخصي مكمل براي روش هاي شيميايي در تشخيص وجود آلودگي ها شناخته شده است. روش بررسي: در اين پژوهش به منظور بررسي كيفيت آب رودخانه بالخلو چاي اردبيل بر اساس درشت بي‌مهرگان، نمونه برداري در 5 ايستگاه و دردو نوبت، فصول كم آبي و پرآبي در طول رودخانه صورت گرفت. همچنين براي تدقيق نتايج بدست آمده، اندازه گيري هاي برخي پارامترهاي فيزيكي و شيميايي در ايستگاه ها انجام شد. نمونه هاي بي‌مهرگان  شناسايي شده و بااستفاده از شاخص تنوع شانون، شاخص زيستي مارگالف و شاخص تشابه پيلو سنجيده شدند. يافته ها: در اين تحقيق ده راسته از بي‌مهرگان در 23رده شناسايي و شمارش گرديدند و پارامترهاي فيزيكوشيمييايي مانند اكسيژن محلول، نيترات، دما، اسيديته، دبي و سرعت جريان ثبت گرديدند. بحث و نتيجه گيري: نتايج بدست آمده ارتباط متناسبي را بين شرايط فيزيكي و شيميايي و شاخص هاي زيستي نشان داد و شاخص زيستي مارگالف به دليل اينكه بيشترين هماهنگي را با نتايج پارامترهاي فيزيكو شيميايي داشت عنوان بهترين شاخص براي ارزيابي زيستي رودخانه بالخلو شناخته شد. در نهايت با مقايسه پارامتر هاي فيزيكو شيميايي و شاخص هاي زيستي كيفيت آب رودخانه بالخلو به سه ناحيه آلودگي كم، متوسط و بالا تقسيم بندي گرديد.