تدوين طرح براي مديريت منطقه حفاظت شده باشگل (استان قزوين) به روش روي هم گذاري

زمينه و هدف: منطقه حفاظت شده باشگل به وسعت 25198.6 هكتار در استان قزوين واقع شده است. اقليم و آب و هواي منطقه در تقسيم بندي در رده مناطق نيمه بياباني است. پوشش گياهي اين منطقه عبارتند از خانواده هاي لگومينوز، گرامينه، كمپوزيته و ... فرسايش پذيري منطقه با توجه به حفاظت منطقه و پوشش گياهي مطلوب، كم است. تنوع جانوري منطقه زياد است و 113 گونه جانوري در اين منطقه وجود دارد. در اين طرح سعي شده است با اختصاص كاربري هاي متناسب با توان اراضي، پايداري آن براي هميشه تضمين گردد. روش بررسي: روش هاي مختلفي براي ارزيابي توان اكولوژيك سرزمين وجود دارد. با توجه به اهداف مناطق چهارگانه در اين تحقيق از روش مرسوم روي هم گذاري براي ارزيابي توان منطقه كه در واقع پايه اي براي آمايش سرزمين است استفاده مي شود. يافته ها: در منطقه حفاظت شده باشگل، اقدام به روي هم گذاري نقشه هاي زيستگاه ها و حيات وحش گرديد. نقاطي كه از نظر تراكم وحوش، حساسيت زيستگاهاي و اكوسيستمي، دارا بودن حيات وحش نادر و منحصر به فرد و يا داراي ارزش ژنتيكي مشخص شده بودند به علاوه چشم اندازهاي بديع، گذرگاه هاي جانوران، اكوتون ونقاطي كه داراي شيب بيش از 70 درصد مي باشند در اولويت اول حفاظت (طبقه اول) واقع شدند. نيز به اين مناطق اضافه شدند.. در ادامه نقاطي كه خارج از طبقه اول واقع مي شدند ولي زيستگاه حيات وحش و يا محل گدار بودند، به عنوان طبقه دوم (اولويت دوم حفاظت) تعيين شدند. بحث ونتيجه گيري: از مشكلات اين منطقه مي توان به چراي بي رويه و شكار غير مجاز اشاره كرد، كه سبب شده حيات وحش منطقه به ويژه قوچ و ميش البرز مركزي و گونه هاي دشت زي زيستگاه هايشان را ترك نموده و جمعيت آنان در معرض تهديد و خطر انقراض قرار گيرد. بنابراين اين عوامل موجبات قرار گرفتن منطقه باشگل به عنوان منطقه حفاظت شده در زير مجموعه مناطق 4 گانه تحت مديريت سازمان محيط زيست گرديده است و در آمايش اين منطقه سعي بر آن شده تا حد امكان كليه مناطق حساس و با ارزش حفاظتي صرفا براي حفظ تنوع زيستي تحت مديريت قرار گيرند.