بررسي آلودگي صوتي و آزردگي صوتي در مناطق مسكوني تحت تاثير از صداي فرودگاه بين المللي اهواز

تردد هواپيماها در بافت شهري و سر و صداي فرودگاه يكي از آثار نا مطلوب و متداول زيست محيطي به شمار ميرود. گسترش فرودگاه ها سبب شده است تا امروزه فرودگاه ها و مناطق مسكوني بسيار ب يكديگر نزديك شهوند و همه ي موضه و اهميت بررسي آثار آلودگي صوتي ناشي از پرواز هواپيماها را آشكار تر ميكند. هدف از اي پژوهش، بررسي ميزان آلودگي صوتي ناشي از تردد هواپيماها در محدوده ي پيرامون فرودگاه و در مسير پرواز هواپيماها در شهر اهواز مي باشد.بررسي آثارآلودگي صوتي ناشي ازپروازهواپيماهارا آشكارترمي كند. هدف از اين پژوهش، بررسي ميزان آلودگي صوتي ناشي از تردد هواپيماها در محدوده ي  پيرامون فرودگاه و در مسير پرواز هواپيماها در شهر اهواز مي باشد. روش بررسي: در اين پژوهش ابتدا طي يك بازه زماني4 ماهه و در دو نوبت روز و شب،  ميزان تراز صوتي در70 ايستگاه كه در مسير پرواز هواپيماها در محدوده شهري واقع هستند، اندازه گيري شد. بعد از آن پرسش نامه هاي ميزان آزاردهندگي صدا توسط ساكنين مناطق مورد مطالعه و كاركنان فرودگاه تكميل گرديد. يافته‌ها: نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داده است ميانگين تراز فشار صوت در محدوده مورد مطالعه به ترتيب در نوبت روز و شب 68.69 دسي بل و 65.62 دسي بل اندازه گيري شد. در طول مدت سنجش كم ترين تراز فشار صوت اندازه گيري شده با81/ 58 دسي بل در منطقه كوي پاستوريزه و بيش ترين تراز فشار صوت  با 85.76  دسي بل در منطقه علي آباد ثبت شده است. بحث و نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج حاصل مي توان عنوان نمود كه ميزان صوت در تمامي ايستگاه هاي مورد مطالعه داراي حدود بالاتري از استاندارد سازمان حفاظت محيط زيست ايران بوده است.