پهنه‌بندي خطر زمين‌لغزش با استفاده از روش ارزيابي چند معياره‌ي مكاني (مطالعه‌ي موردي:حوضه‌ي آب‌خيز فريدن)

زمينه و هدف: زمين لغز ش هاازجمله بلاياي طبيعي هستندكه سالانه خسارت هاي مالي وجاني زيادي رادركشورايجادمي كنند.شناخت مناطق پرخطرمي تواند دركاهش خسارت ها وتصميم گيريدر سياست هاي توسعه اراضي مؤثرباشد.تهيه نقشه پهنه‌ بندي زمين لغزش اين امكان رافراهم مي‌سازد كه مناطق آسيب پذيرش ناسايي ودربرنامه‌هاي محيطي مد نظرقرارگيرند. در اين تحقيق روش چند متغيره براي تهيه نقشه قابليت لغزش اراضي با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافيايي و قواعد تصميم گيري ارايه شد.هدف از ارايه ي نقشه قابليت لغزش اراضي در اين پژوهش كمك به كاهش خطرات ناشي از زمين لغزش و پشتيباني از سياست هاي توسعه ي اراضي در مقياس حوضه ي آب خيز است. روش بررسي: نقشه هاي زمين شناسي، شيب، جهت دامنه، كاربري اراضي، فاصله از جاده، رودخانه و  گسل به عنوان عوامل و نقشه شيب و رودخانه به عنوان محدوديت به سيستم معرفي شدند. پس از وزن دهي به عوامل و زير عوامل نقشه ي حساسيت به زمين لغزش منطقه به صورت ارزش صفر تا يك به دست آمد. سپس نقشه ي نهايي به سه طبقه حساسيت ازخطر كم تا خطر زياد طبقه بندي شد. يافته‌ها: نتايج نشان مي دهد كه عوامل بارندگي، زمين شناسي وشيب در وقوع زمين لغزش بالاترين تاثير را داشته و بايد با تاكيد بيش تري جهت برنامه ريزي و سياست گذاري هاي توسعه درحوضه مورد مطالعه مد نظر قرارگيرند. بحث و نتيجه‌گيري: در نتايج حاصل از تحقيق حاضر نشان داده شده است كه گروه اول عوامل شامل زمين شناسي، كاربري زمين، شيب و جهت شيب داراي وزن 0.6 و گروه دوم عوامل ازجمله فاصله از گسل، فاصله از رودخانه، بارندگي و فاصله از جاده وزن 0.4 را به خود اختصاص دادند.